Aylardan eylüldü. Her şeyin, hiçbir nedeni yokken hüzne gömüldüğü o son günlerden biriydi. Sahil, yalnızca altı kişiyle o kadar uzun ve ıssızdı ki. Çocuklar top zıplatmaktan vazgeçmişti çünkü rüzgâr, o ıslığıyla, bir şekilde onları da hüzünlendirmişti, çocuklar da oturdular ve sonbaharın o sonsuz sahili işgalini hissettiler.
Uzun bir süredir öykü ağırlıklı okumalar yapmaktayım. Daha önce paylaşmış olduğum bir alıntıda yer aldığı gibi (#69389465), ben de herkesin bir öyküsü, şiiri, şarkısı olması gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle okumuş olduğum 164 tane öykü kitabının içinden bana dokunan öyküleri bir ileti altında paylaşmak istedim.
Bu