benim de işime gelirdi, zengin kız/fakir oğlan melodramı deyip kenara çekilmek... ya da tutup, 'hayatım roman olsa martin eden olurdu.' diye bir laf ederdim, -raskolnikov demode oldu çünkü- gören: 'yahu ne biçim hayatı varmış ki bunun, dur şu kitabı bir okuyayım.' derdi de; ben hem kitabın, hem kendimin reklamını tek hamlede