Sevgi ve nefret. Yaşam ve ölüm. Gizler ve açıklamalar. Her şey hem şimdi de yaşanıyor, hem sonrasızlığa uzanıyor
Sayfa 75 - Can Yayınları Engin Bilginer çevirisiKitabı okudu
“Bu yaşam, en ufak bir çabaya bile değmezdi.”
İnsan istemese bile başkalarıyla karşılaşıyor, başkalarını seviyordu. Başkalarına duyulan sevgi, ölenlere duyulan bağı azaltmamalıydı.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Üç sayısı üçlü bir tanrıça olduğu varsayılan Hekate'yle bağlantılıydı. Üç ayrı yöne bakan üç yüzü geçmişi, şimdiki zamanı ve geleceği görüyordu. Aynı şekilde varoluşun üç sürecini denetliyordu: doğum, yaşam ve ölüm. Üç kutsal simgesi vardı: bir anahtar, bir hançer ve bir ip. Bir yolcu üç yol ağzına geldiğinde karşısına Hekate'nin çıktığı söyleniyordu.
Sayfa 158 - Say yayınları, Hekate.Kitabı okuyor
Kimse yıllarını yerine koyamayacak, kimse sana yıllarını geri vermeyecek. Ömür başladığı yoldan gidecek, ne kendi rotasını değiştirecek, ne de dümeni tümüyle eline alacak. Gürültü yapmayacak, hızına dair seni uyarmayacak, sessizce kayıp gidecek, ne bir kralın buyruğuyla ne de halkın beğenisiyle geciktirilecek.İlk günden nasıl yola koyulduysa, öyle devam edecek, asla yoldan çıkmayacak, asla gecikmeyecek. Peki, olan biten nedir?Meşgulsün, yaşam ise acele ediyor, istesen de istemesen de, vakit ayırman gereken ölüm eninde sonunda yanına varacak.
Sayfa 56Kitabı okudu
"Yaşamın olmadığı bir yerde ölüm de olmaz. Ölümün olmadığı bir yerde ise yaşam çekilmez ama her ikisi yanyana da olmaz. Ne garip bir çelişki değil mi? Düşman kardeşler gibi ne onunla ne de onsuz,"
Yapacağın en ufak hatayla ölüm ve yaşam arasında karar verici olmanın tehlikeli müdahalesi.
Bunları ne kadar özlüyorum.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Ölüm diye bir şey yok .Yaşam ruhtur ve ruh da ölemez. Yalnızca et ölür ve geçip gider.... Bir tek ruh kalır ve yukarıya, ışığa doğru ilerlerken kendisini ardışık ve sonu gelmez yeniden doğuşlar içinde oluşturmayı sürdürür.
Bulunduğu yerin ufkundan bakıldığında, gökyüzü, orman ve deniz; doğum, yaşam ve ölüm gibi alt alta sıralanmıştı sanki.
Sayfa 9
Geride bana aralıksız ölüm korkusuyla dolu bir yaşam ile feci bir intihar arasında korkunç bir seçim yapmak kalmıştı ve bu seçimi yapmak zorundaydım.
Yaşam ve ölüm, hastalık ve sağlık, ruh ve doğa! Bunlar gerçekten birbirine karşıt şeyler mi? Soruyorum size: Bunlar sorun mu? Hayır, bunlar sorun değil, soyluluk sorunsalları da değil. Ölümün izleri yaşamın içinde sürer, öyle olmasaydı yaşam diye bir şey de olmazdı. İnsan statüsü de bunun içinde - ölümün izlerinin ve aklın tam ortasında bir yerde, mistik toplumla havalı bireycilik arasında bir yerlerde. İnsan böyle bir durumda olduğuna göre, kendine karşı saygın, iyi ve içtenlikli olmalı ve yürekli davranıp kendisiyle iletişim kurmalı çünkü soylu olan o, karşıtlar değil. Tüm bu karşıtlar o var diye var, demek ki o karşıtlardan daha soylu. Ölümden de daha soylu, ona zihinsel özgürlüğünü veren de bu. Yaşamdan da daha soylu, ona yüreğindeki inancı veren de bu.
Sayfa 190
Yaşam ve ölüm, kelimelerle tanımlayacağınızdan öte,
çok uzun zamandır birbirlerine aşıktır.
Yaşam, ölüme sayısız hediyeler gönderir...
Ve ölüm onları sonsuza dek saklar.
Sayfa 24
Biz canlıların çok iyi bildiği bir gerçek daha var: Yaşamın olduğu her yerde ölüm de vardır. Hepimizin duymaktan ya da konuşmaktan korktuğu, soğuk ve bir o kadar acı bir gerçek olan ölüm. İnternette rastladığım ama kaynağını bulamadığım bir yazıda, yaşam ve ölümün ilişkisi çok güzel özetlenmektedir.
Yaşam ve ölüm, kelimelerle tanımlayacağınızdan öte, çok uzun zamandır birbirlerine âşıktır. Yaşam, ölüme sayısız hediyeler gönderir... Ve ölüm onları sonsuza dek saklar.
Sayfa 24Kitabı okuyor
İçkicibaşı Gılgamış'a dedi ki: "Nereye koşuyorsun böyle, Gılgamış?
Eline geçmeyecek aradığın yaşam.
Tanrılar insanoğlunu yarattıklarında
yalnız ölüm oldu ona verdikleri,
kendi ellerinde tuttular yaşamı!
Karnın dolu olsun yeter Gılgamış, sen ona bak, gece gündüz eğlenmene bak,
gününü gün et, keyif sür,
çalgılarla gece gündüz gül oyna,
hep güzel giysiler olsun üstünde,
başın temiz olsun, bedenin yıkanmış olsun, elinden tutan yavruna bak,
karın mutluluğu tatsın göğsünde,
budur insanoğlunun tek yapacağı."
Sayfa 96Kitabı okudu
Ölüm ancak, yaşam uzun süreli bir can çekişme olarak, yaşamla ölümün birbirine karıştığı bir can çekişme olarak duyumsandığında anlaşılabilir.
Sayfa 31Kitabı okuyor
