Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Hesabım kalsın mahşere, elimi yıkar giderim..
✒ Okumaya başlar başlamaz anlarım beni benden alıp içine hapsedecek kitapları.. O vakit böyle kitapları yudum yudum içmeyi hiç bilmem bir dikişte lıkır lıkır dikerim kafaya..
Eveeet.. Yirmiyedi günde hayatıma
" 2165 sayfalık MUAZZAM bir ayrıntı " bırakıyorum.
İnce Memedlik zor zanaat şimdi bildim. Toroslarda at koştum, kurşun yaktım, aç kaldım, mağaralarda yattım kalktım da pis koktum, bitlendim, mapuslara düştüm, kızdım, sövdüm saydım, köylülerle yandım, ezildim, başkaldırdım ellerimi semaya kaldırdım da dua ettim yalvardım, sevdalara düştüm, yandı kalbim hasretlik çektim yol gözledim, güldüm, pustum sindim bir köşeye içimi çeke çeke ağladım da ağladım.
Ama okudukça baştan ayağa vicdan kesildim, adalete boğuldum... Merhameti, sevgiyi, saflığı, insanlığı, temiz yürekleri, kirlenmemiş masum duyguları, analığı, bacılığı, hatunluğu, kardeşliği, birlik beraberliği, isyanı, Hakk'ı hukuku... Ruhuma beynime, kazıdım.. kazıdım. Depremler oluyor beynimde. Ama unutur muyum ? Asla !
Merdim, Yiğidim, Aslanım, Şahinim İnce Memed'im...
" Bitti demedi, hoşça kal demedi, elveda demedi.. Allah'a emanet ol hiç demedi, helallik bile istemedi. Gitti sadece gitti..."
İnce Memed'e
Hürü Ana'ya
Döne Bacı'ya
Iraz Ana'ya
Yağız At'a
Anacık Sultan'a
Hatçe'ye
Seyran'a
Koca Osman' a
Topal Ali'ye
Ferhat Hoca'ya
Çocuk Memed'e
Toroslara
Çukurova'ya
Ve ve en çok sana en çok sana selâm olsun Yaşar Kemal...
Bir Sayı Sadece!
Fransız ihtilalini Charles Dickens anlatımıyla buluşturan bu kitaptan bahsetmek istiyorum sizlere. İnsanlık tarihinde bu kadar derin izler bırakmış bir dönemi çok önem verdiğim bir yazarın kaleminden okumuş oldum. Bu açıdan memnunum. Ama yazmak öyle değil, bu kadar bilinen bir kitaba, hem de 457 tane inceleme yazılmışken niye bir şeyler yazalım
Bugün sizleri Madam Michel ile tanıştırmak istiyorum. Kendisi oldukça lüks bir apartmanın kapıcısı. Eşi vefât ettiğinden dolayı kedisi Lev ile birlikte yaşıyor. 50'li yaşlarda, yoksul bir aileden gelen, pek de bakımlı olmayan, hatta gördüğünüzde yukarıdan bakıp dudak bükeceğiniz bir tipe sahip. Bu özelliklere sahip olmasına bir de kapıcılık
George Orwell / Hayvan Çiftliği
Öncelikle şunu söyleyeyim, kitap bir çırpıda okunabilen bir kitap. Sizler için üşenmedim tek tek boş olan sayfaları ve sadece resimlerin olduğu sayfaları saydım: toplamda -yanlışım yoksa- 46 sayfası zaten boş. Geriye okunacak 106 sayfa kalıyor. Ee bi zahmet o kadarcık sayfayı da okuyuverin (:
Kitabı okuyup da beğenmeyen pek azdır diye sanıyorum.
Popüler kültürün bir mağduru daha..
Okumadan elde gezdirilen, kahve ile fotoğrafı instagramda sıkça paylaşılan bir yazar İbrahim Tenekeci. Hadi okusa neyse, ama mazallah sayfalar eskir.
Yine kursta bir arkadaşta görmüştüm Ibrahim Tenekeci'yi. Uçuş denemeleri isimli kitabıydı. Kız bana kitabın sayfaları eskir diye vermedi kitabı. Böyle bahane mi
Kızlar kardeşlerini doğuruyor
Söze nerden başlasam bilemiyorum...
Ensest anlamını bir iki ay evvel kardeşimle çocuk istismarları hakkında konuşurken öğrenmiştim..
Bu sözcüğü o güne dek hiç duymamıştım, peki bu kadar çok yaşanan bir şeyin tanımını neden bu kadar az insan biliyor ?
Toplum olarak neden bu kadar vahşetin, insanlık dışı olayların yaşandığı durumlara sessiz
Kitabı ilk okumaya başladığımda sanırım bana göre değil dedim. Yavaş ilerleme gösteriyor gibi geldi, bazı cümleleri iki kere okuduğum doğrudur. Ama başıma gelen bu durumun kitabın anlaşılması zor bir dili olduğundan değil de benim uzun süredir hep roman okuyor olmamdan kaynaklandığını fark ettim. Çünkü akıcı bir dil, zeki cümleler barındırıyordu kitap. Özellikle çevirisi çok iyiydi, anlamadığınız tek yer olmayacak. İlk 20 sayfa içerisinde kitabı uçsuz bucaksız bir deniz ve bazı cümleleri de bu denizdeki inci mercan saydım. Gördüm ki hikmetli diyebileceğim paragraflar, efsunlu diyecebileceğim sözler var. Bazı cümleleri o kadar dümen görevindeki, insan hayatında yön değiştirir desem abartmış olmam.
İki bölümden oluşuyor.
1)Mutlu Yaşam Üzerine
2)Yaşamın Kısalığı Üzerine
Her iki bölümde de birbirinden güzel hayat şarkıları duydum, her iki bölümde de en güzel öğütler geldi kulaklarıma. Ara ara açıp okumak, hiç olmazsa alıntılarımı tekrar gözden geçirmeyi kendime bir borç bilirim.
Kitabın temelini oluşturan Stoa Felsefesi de çok ilgi çekiciydi, ben şahsen kendileriyle yeni tanıştım. Eğer uslu bir okuyucu olup önyargılarınızı kapı dışarı edip okursanız bence siz de Seneca'nın öğütlerinden ders çıkarabilir hatta hayatınızın merkezi yapabilirsiniz. Felsefe okumalarına karşı olan tüm olumsuz düşüncelerimi yıkmış bulunmakta bu kitap.
Güzel kitaptı sahi, niçin bu kadar geç kalmışız okumaya..
Mutlu Yaşam Üzerine – Yaşamın Kısalığı ÜzerineSeneca · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20217,4bin okunma
Esasen ne kadar tuhaf bir ülkede yaşadığımın ayırdına varalı çok olmadı. Her şey o kadar hızlı gerçekleşiyor ki durup düşünmeye dahi vakit bulamadığım çok oluyor. Baylar tüm samimiyetimle itiraf etmek zorundayım ki bütün uyuşukluğum, olayların ardına geçip acımasızca ittiren zamanın suçudur.
Tuhaf ülkem işte, hangi hassas yerine değinecek
Yazarın Hayatından Ayrı Değerlendirilemeyecek Güçlü Bir Roman: Sırça Fanus
"İçim sevecenlikle doldu. Kitabın kahramanı ben olacaktım ama elbette maskelenmiş olarak. Adım Elaine olacaktı. Elaine. Harfleri parmaklarımla saydım. Esther'de de altı harf vardı. Uğurlu bir rastlantıydı bu." (Esther Greenwood)
Sylvia Plath, Amerikan edebiyatının önde gelen kadın yazarlarından biri. 1932'de Boston'da doğan Plath'in
Şairle Sohbet
Bugün günlerden Ülkü Tamer,
İsmet Özel’le başlayan etkinliğe (#108590209) uygun olması için aynı şairin sözleriyle giriş yapalım incelemeye, “Ben yaşarken oldu her şey.” Ben de bahar teması ve çiçeklerle başlayan bu etkinlik sayesinde usta bir şairin günümüze bıraktığı şiirlerle tanıştım yaşarken. Bu yüzden farklı bir
Deli miyim neyim bilmem... Yahu Emine'ciğim kitap okuyorsun kitap! kurgu..hikâye.. Yok ! ne dediysem dinletemedim kendimi kendime. Garip garip haller. Bi' ağlamalar, bi' iç çekmeler, bi' dalıp dalıp gitmeler. Gülmeler, kahkahalar, bağıra bağıra şarkı söylemeler... Bi' nabız yükselmeleri, bi' kalp sızıları bilmem daha neler neler.. Eyyy Ayfer Tunç
**** KİTAPLA İLGİLİ UFAK TEFEK SPOILER MEVCUT OLABİLİR, AMA OKUMA TADINI KAÇIRACAK BOYUTTA DEĞİLDİR. ***
Uzun kitaplar hep gözümüzü korkutuyor fakat bitirdiğimizde de bu kurguların gerçek olmadığını kabullenmekte zorlanıyoruz ve hayat bir süre kitaptan bağımsız geçirilemiyor.
İşte Rüzgar Gibi Geçti de bu kitaplardan birisi. 26 gün süren şahane
200 küsür sayfanın ortasına kadar "koku" kelimesini yaklaşık olarak 1000 kere hatta daha fazla okudum diye düşünüyorum. Koku kelimesi dahil birçok başka kelime ve örneklerin arka arkaya tekrarı insanı zorluyor ve üstüne bir de devrik cümleler ile dolu çevirisi eklenince okumak daha da bir zorlaşıyor. Mesela karakter odaya giriyor ve odadaki nesneleri koklayacak ya neredeyse iğne kutusunun içindeki iğneleri bile tek tek yazmadığı kalmış yazarın; kalem, kağıt, bardak, çatal, bıçak, kaşık, tabak, koltuk, çekmece, dolap, yorgan, yastık, terlik, ayakkabı, askılık, askı, kapı, kapı kolu, kapı menteşesi, kapı pervazı gibi her nesneyi her seferinde ama her seferinde tek tek sayması ve üstüne parfüm yaparken gül kokusu, lavanta kokusu, karanfil kokusu, papatya kokusu, gül yağı, keten yağı, o yağı, bu yağı, şu yağı, o kokusu, bu kokusu, şu kokusu, şu kokusunun yanındaki nesnenin kokusu gibi her şeyi ama her şeyi defalarca tekrar etmesi beni benden aldı ve o karakterin artık burnunu kırma isteği doldurdu içimi. Eminim şu yaptığım örnekleri okurken sizler de zorlanıyorsunuzdur; sonuçta kitaptaki her kokuyu gül kokusunu, lavanta kokusunu, karanfil kokusunu, papatya kokusunu, yağ kokusunu, doğa kokusunu, deniz kokusunu, insan kokusunu, balık kokusunu, tuz kokusunu, koku kokusunu vs. saydıkça saydım.
112 syf.
9/10 puan verdi
Kitap bitti ve boş boş duvarı izledim. Okuduğum her cümlenin altında ezildim, kafaya taktığım, üzüldüğüm her şeye lanet ettim ve kendimi şu hayatı yaşadığım için şanslı saydım.
İncelemeler arasında "gerçek fahişe kim" sorusuna denk geldim, gerçekten de fahişe kim? Çocukluğunda tecavüze uğrayıp kendine toplumda yer bulamayan kadın mı, yoksa toplumun kendisi mi?
Kitap akıcı ve etkileyici, hatta cümleler aklımdan önce kalbime ulaştı.. Bir ölüm söz konusu ama beden hâlâ canlı.. Kitabın konusu sıradan çünkü sürekli olarak karşılaştığımız bir durum. Yani normalleştirilen şiddeti ve tecavüzü içeriyor ama asıl anlatılmak istenen bu ikisinin de ötesinde..
Din adı altında kadını yaftalayan ve ataerkil toplumda yaşadığımızı savunup kadını köle yerine koyan insanlar olduğu sürece demokratik (!) bir ülkede yaşıyor olmak bile bazılarımızı Firdevs olmaktan kurtarmıyor.
Söylenecek bir sürü söz var ama..
