Elbet bir gün her insan ölümün acısını tadacak. Kendisi ölerek değil tabi en yakınının ölümüyle. Ama ölüm bize çok uzak bir kelime değil mi? Ölüm yaşlılar içindir, hastalar içindir, benim annem için değildir... Ne yazıkki işler her zaman hayal ettiğimiz gibi yürümüyor. Acı bir kaza, amansız bir hastalık, ani bir düşme bile sevdiklerimizi bizden alabiliyor. Ölümsüz sandığımız annemizi de... Halil Cibran'ın dediği gibi "Anne hayatta her şeydir: Hüzünde teselli, kederde umut ve zayıflıkta güçtür. Sevginin, şefkatin ve bağışlamanın kaynağıdır. Annesini yitiren, başını koyacağı bir göğsü, ona dua eden bir eli ve onu koruyan bir bakışı yitirir."
Sessiz Bir Ölüm kitabı da bir anneyi kaybetmenin acısını derinden, sindire sindire anlatmış. Kısa ama etkileyici bir konu. Son olarak söylemek istediğim; annelere uzun ömür...
Simone de Beauvoir 1908-1986 yılları arasında yaşamıştır. Oldukça baskıcı ve muhafazakar bir ailede büyüyen yazar, üniversiteye başlaması ve eşi Sartre ile tanışmasıyla bambaşka bir hayata doğru yolculuğa başlamış. Uzun yıllar evli kalan çiftin evliliği Sartre'nin ölmesiyle son buluyor ve Simone de Beauvior, her seferinde
