Hangimiz, başarısızlığa uğrasaydı, Mustafa Kemal’in sırtında beyaz gömlek, ‘hain’ diye asılacağını doğru dürüst düşünmüştür? İnkılâp tarihimiz, İstanbul Hükümeti’ni daha başından Ankara’ya mahkûm gibi anlatır. Tarihen böyleydi ama, fiilen değil. Hele ‘hukuken’, asla! Devlet ve hükümet, İstanbul’dur; Mustafa Kemal’se, merkezî, üstelik teokratik otoriteye başkaldıran bir ‘asi’. İdamına fetva çıkması, yarım yüzyıl sonra, bize tatsız bir şaka gibi mi görünüyor? Dürrizade’ye öyle görünmüyordu. Hele Vahdettin’e, hiç! Çünkü o, ‘meşruluğunu’ var olan iktidarın yasa ve fermanlarından almıyordu, tarihten ve halktan alıyordu. Bütün büyük devrimciler de öyle yapmışlardı.
Halk Devrimi
Atatürk devrimleri yoktur. Atatürk'ün öncülüğünde yapılmış ulusal demokratik bir halk devrimi vardır. Tarihsel toplumsal ve ekonomik açıdan baktınız mı bu böyle. Bu devrimin toplum bilimsel açıklaması, Türkiye'nin feodal ümmet toplumundan burjuva millet toplumına geçişidir denilebilir. Siyasal düzeyde bir açıklama denemek isterseniz galiba şöyle diyeceksiniz. Anadolu İhtilali daha önce padişahın halifelik sıfatı dolayısıyla da Tanrıdan aldığını söylediği iktidarı yapısal olarak değiştirip hukuk düzeyinde halka aktarmıştır. Asıl Atatürk devrimi ne şapka giymiş olmamızdır, ne Latin harfleriyle yazmamız da. Hani o Büyük Millet Meclisi'nin duvarında koskocaman yazılı olan söz vardır ya ondadır işte. "Egemenlik kayıtsız şartsız ulusundur" İşte bu yönetimin teokratik olmaktan çıkıp demokratik, giderek laik ve liberal olması yok mudur, Mustafa Kemal Paşa'nın öncülük ettiği Devrim budur.
Sayfa 111 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
- Peki, Osmanlı Devleti'nin resmî dîni İslâm, Anayasası Kur'ân değil miydi. Padişah, bu Kitap ve Anayasa'ya göre Devlet'i yönetmekle mükellef değilmiydi?
Evet, aynen dediğiniz gibiydi. Devletin "resmî dîni" vardı, anayasa ve kanunlar, herşeyden önce, bu dîn ve inançlara dayanıyordu. Devletin yönetimi, bir "hânedana" bırakılmıştı. Tıpkı, bugünkü İngiltere gibi!.. Tıpkı, bugünkü, Belçika, Hollanda, Danimarka gibi...
- Ne diyorsunuz, bu saydığınız Avrupa ülkeleri "lâik" değil mi diyorsunuz?
- Evet, öyle diyorum! Bu saydığım ülkelerden hiç biri "lâik" değildir, herbirinin bir "resmî dîni" vardır. Fakat, aynı zamanda bu devletler, artık "teokratik" de değiller. Bunlar da tıpkı Osmanlı Devleti gibi, "resmî bir dîne" sahip oldukları halde, "dîn ve vicdan hürriyetine" büyük değer verirler, "Kilise"lerine büyük saygı duymakla birlikte, "devleti" ruhbanlar sınıfına bırakmazlar.
İstismarcılar; İslâm'ı yaşayanları niçin istismarla suçlarlar? İstismarcılar, İslâm'ı yaşamayı kesinlikle kabul etmez veya yaşayamazlar. Yetişme şartları, bulundukları çevre buna manidir. Fakat nüfus cüzdanlarında dini İslâm'dır ve müslüman bir ülkede yaşarlar. Açıkça İslâm'ı reddetmeleri maddi ve manevi kayıplara uğramalarına yol açacaktır. Açıkça İslâm'ı kabul edip yaşamaları da; bulundukları çevreden kopmalarına ve maddi kayıplarına yol açacaktır. Tabii bunun bir yolunu bulmak gerekirdi ve buldular da: "Biz şekilci müslüman değiliz. İslâm'ın ruhunu kavramış, kalbini temizlemiş çağdaş müslümanlarız." "Namazdan, oruçtan, zekâttan, Hacc'dan, örtüden çarşaftan, sarıktan, cübbeden, sakaldan, şalvardan, faizden, içkiden, kumardan, zinadan söz edenler, bu emir ve yasaklara uyanlar şekilci müslümanlardır(!)" Dolayısıyla "Dini istismar ediyorlardır." Peki nasıl istismar ediyorlar? Dinde olmayan birşeyi mi dinde var gibi gösteriyorlar? Yoksa dini emirlere inanmadıkları halde onlara inanıyormuş gibi görünüp de inanmamış olarak mı yaşıyorlar? Hayır, peki neyi istismar ediyorlar? Sizin inanmak istemediklerinize inanıp, yapmak ve yaşamak istemediklerinizi yapıp yaşadıkları mı istismar oluyor? Olmayan, muhayyel bir müslümanlığı savunup, gerçek müslümana istismarcı diye saldırmak, istismarcıların kendilerini.gizleyebilmek için kullandıkları mantık cambazlığıdır. Teokratik düşünce, tutuculuk, bağnazlık, moda terim fundemantalizm, çarşaf, sarık diye saldırdıkları hedef hep aynıdır: İslâm.
Sayfa 35Kitabı okudu
Teokratik mi?
Din bir zümrenin okuyup anlaması ve yorumlaması için değil, bütün insanlık için nâzil olmuştur.
Sayfa 129
Aslında onu vatanı kurtarsın diye Vahdettin görevlendirmişticiler
Devlet ve hükümet İstanbul'dur, Mustafa Kemal'se merkezî, üstelik teokratik otoriteye başkaldıran bir 'asi'. İdamına fetva çıkması, yarım yüzyıl sonra, bize tatsız bir şaka gibi mi görünüyor? Dürrizade'ye öyle görünmüyordu. Hele Vahdettin'e, hiç!
Sayfa 16Kitabı okudu
Zart Diye Okunmalıdır
Rusya Avrupa'nın sivil ve askeri gelişmelerini taklit ederek her alanda mesafe alırken Osmanlı toplumunun "bilgin" geçinenleri "dat" harfinin okunması konusunda anlaşmazlığa düşmüşlerdi: "dat" harfi "zat" mı yoksa "dat" diye okunmalıdır diye.Bu tartışma ve anlaşmazlık halka da yayıldığı için "zat" şeklinde okunması taraftarı bulunan kişiler ve şeyhler, Şeyhülislam fetvaları ile Padişah tarafından sürgüne gönderilmişlerdir.
Sayfa 336Kitabı okudu
