416 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Çok fazla yazarın kaleminden bahsetmem gerek olsa da uzamaması için kısacık değineceğim. Yaşadığı dönemde hak ettiğini alamayan yazarlar vardır; bunu dediğimize benim aklıma 
Oğuz Atay gelir. Bence herkesin aklına ilk o gelir. Yaşamından sonra bile hak ettiğini alamayan yazar olarak da size 
Peyami Safa maalesef.
Eserde ben yapayalnız bir karakter beklentim vardı kalabalıklar içindeki yanlızlık vardı. Müthiş kurgulanmış olaylar örgüsü ve hayatınızda yer edecek karakterle tanışacaksınız;Samim mesela…
Dili ağır gelebilir bilmediğiniz kelimeler olabilir bende çok oldu. Kelimeleri bilmesenizde cümle bütünlüğünde çok iyi anlayabiliyorsunuz ilginç! Yeni bir tabir edindim Şüphenin psikolojisi karaktere yapışmıştı ve psiko dram. Kitapta bolca melankoli var. Bazen herkes Samim olur iç sesi,zekası ve devamlı şüphe içinde oluşu. İç sesinizde benzerlikler bulacağınız seveceğiniz bir eser.
İç sesim diyor ki incelemeyi okuyup, kitabı okuyanlar teşekkür edecek.
Şiir; harmanlanmış duygularımın tapınağı.
Ben bir şiir müptelası, kalem sevdalısı..
Tam şiirlere vurgunluğumdan beni vurdu kitabı önererek en sevdiklerim..
Ahmet Erhan Nasıl bir hayat yaşadın da, her satırından "Ölüm akıyor"? Sevdandan mı vuruldun? Kalbin kan mı ağlıyordu? Yıllar yoldaşın mıydı, arkadaşın mıydı? Alkol, yalnızlığının baş köşesinde nöbet mi tutuyordu?
Ben ne okudum? Deli bir yanlızlık mı? İntihar'a yolculuk mu?
Satır satır, harf harf okudum seni. Her şiirinden cımbızla söz topladım. 45 günlük yolculuğumuzda ben bir ben aradım, sen bir sen dağıttın. Kırdın, dağıttın, küfrettin. Hatta yer yer sansürlenmeden çıktı karşıma serzenişlerin. "Bir dur" dedim, "Bir sakinle" dedim. Dedim de, sen dineleyecek gibi değildin ki...
Ahmet Erhan "Off" detirtecek kadar kalbimden vurdun bazen.. Hani dedin ya;
"Gençliğim öyle bir yerde dondu ki"
Gençliğimin "katili" olan ben...Yaktı bağrımı...
Kitabı bana tavsiye eden https://1000kitap.com/ovodsever ve avukatlığını yapan https://1000kitap.com/Geceyil Teşekkür ederim.
Keyifli okumalar...
Bitmesini istemediğim
Selamünaleyküm din kardeşlerim
Ene 'Sus Ey Nefsim'’in incelemesini yapmayı çok istedim lâkin cesaret edemedim. Nedendir bilmem ama korktum, kitabı benim dilimden kendi düşüncelerimin noksanlığı ile anlatamamaktan korktum. İkinci ve yine kendimi gördüğüm, bir çok yerde kendimi, bizi, insanları gördüğüm kitap oldu. Âmâ kitabında da bunu hissettim. Kibri kendi dilinden anlatımı, akıcı ve güzel bir dille hayat biçiminden örneklendirmesi ayrıca idrak edebilmemiz için güzel bir düşünce yönüyle bakılıp yazılması da güzel.
Ne diyordu yazar;
Cânım kâri, görmek bir şeye hudut koymaktır belki.
Görmek için göz gerekmez…
Ya gönül gözü olmayanlar neylesin, gönül gözüyle göremeyenler..
Belki de istediğim şekil anlatamıyordum bu güzel hikayeyi, kibre düşmesin diye, hatta bu söylerken bile kibre mi düşüyordum ben?
İnsanoğlu nerden yakalansa oradan vurulur, kibirin işide insanları Hâk’tan uzaklaştırmaktı. Ve bunu ziyadesiyle yapıyordu. Üsdâdı Nefs ise onunla hep bir iş birliği içindeydi. Hâk’tan yanaysa şu âciz kalbimiz onu kibrin ve nefsin oyunlarıyla köreltmiyecektik. İşte biz buyduk..
Kibirlenen, o ne dese ân içerisinde dediğini yerine getiren gaflet çukurundaki günâhkar kullardık.
Somuncu Baba nede çok isterdim onun tâlebesi olabilmeyi, onunla ilim deryasında kaybolabilmeyi, onunla sırrını bir ömür saklar, onunla yanardım bu ilim meclisinde. Nede garipti şu fâni dünya oysaki saniyelikti bir rüyadan ebedi hayata geçiş.
Son bir alıntı ile dostlar;
Herkes kendine bir yol çizer bu cenk meydanında. Benim yolum da bu; uzlet, yanlızlık ve sır…
Yanlızlık en hüzünlü türküsüdür insanın...
Selamünaleyküm değerli dostlar!
Yine en sevdiğim yazarın aşk dolu, ufuk açıcı bir kitabıyla karşınızdayım. Baharın gelişini müjdeleyen cemrelerde düşmüşken havaya, suya, toprağa bende gönlüme düşüreyim sevgili yazarcığımın umut dolu sözlerini dedim. 
Ahmed Günbay Yıldız kitabını elime aldığımda hiç bırakasım gelmiyor. Adeta zaman dursun istiyorum onun kalemini okurken. Edebiyata ilk onunla adım atmış biri olarak, her kitabında insana nasihat veren üslubuna hayranım. Kitap okuma alışkanlığımı sağlayan çok değerli bir insandır benim için:)
Türk Edebiyatının en üretken yazarlarından olan Ahmet Günbay'ın 
Cemre Önce Kalbe Düşer kitabında; her türlü öğüt, nasihat, bilgiye yer verilmiş. Tıpkı sonbahar'da yapraklarını döken ağaçların, baharın müjdesi olan cemre'nin her düştüğü yerde can bulan bitkilerin, ağaçların, doğanın yeniden dirilişi gibi sizinde aşka dair sönen umutlarınızı tazeleyecek, şiirleri ve sözleriyle herkesi yeniden hayata bağlayacak bir eser diyebilirim. Her kitabının altını çizdiğim yerleri hayatıma katmaya çalışıyorum, bir nebzede olsa onun sözleriyle günümü şekillendiriyorum. Hamdolsun beni onula buruşturup, vakit ayırıp okutabilene...
Gelin sizlerde cemreyi gönüllerinize düşürerek karşılayın baharı. İçinde bulunduğumuz zamanı en güzel şekilde değerlendirmeyi gayret edinelim böylesi öğüt veren kitaplarla:) Herkese tavsiye ederim. Okudukça tıpkı bahar gelince yapraklarını tazeleyen ağaçlar gibi sizlerde umutlarınızı tazeleyin derim. Alıp okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar. Her gelen gününüz, giden gününüzden güzel olsun. Kalın sağlıcakla...
Yanlızlık insanlara karşı kullanılabilecek en büyük silahtır..
Hayatında birisi ile hiç satranç oynamamış bir avukatın kitaplardan öğrendikleri ile dünya şampiyonunu yenişi...
New York’tan Buenos’e giden bir yolcu gemisinde yolcular arasında bulunan bir milyonerin, dünya satranç şampiyonu Mirko Czentovic’e, ücret karşılığı satranç oynamayı teklif etmesi ve oyunun oynandığı sırada ordan rastgele geçen Avusturyalı avukat Dr. B'nin de oyuna dahil olmasıyla gelişiyor olaylar. Daha sonra avukat Dr. B'ye şampiyon Czentovic ile satranç oynaması teklif ediliyor. Dr. B'de teklifi kabul ediyor. Gestapo tarafından bir otel odasına kapatılan, oyalanacak hiç bir şeyi olmadan, bu odada uzunca bir süre tek başına kalan, yalnızca sorgulama için bu odadan çıkartılan Dr. B bir gün, rastlantı sonucu gizlice eline geçirdiği bir satranç kitabından bu oyunun bütün inceliklerini öğrenmiştir. Ve bu öğrendikleri sayesinde de şampiyon Czentovic'i alt etmeyi başarıyor. Ancak bu satranç oynama tutkusu yüzünden, oynanan 2. maç esnasında sinir krizlerine ve beyin ağrılarına yakalanır ve oyunu bırakıp gider...
Bu kitap, Zweig'in tamamladığı son kitabıdır. Zweig, bu kitabın yazımını bitirdikten sonra eşiyle birlikte intihar etmiştir. İntihardan geriye kalan notu ise şudur: Sizler yeni bir gün doğumunu bekleyebilirsiniz, benim buna gücüm kalmadı...
Stefan Zweig
Satranç
@avmehmetsaruhan
