PASCAL'DA OYALANMA KAVRAMI
Bütün bu felsefelerin ortak bir kusuru vardır: Hayatın insan aklı tarafından düzenlenebileceğini varsayarlar. Buna göre akıl, yaşanabilecek kayıplardan, zarar ve ziyandan azade bir yaşam biçimi tasarlayabilir ya da bu mümkün olmuyorsa da duyguları kontrol ederek, yaşanacak her türlü kayıp, zarar ve ziyana göğüs gerebilir. Gerçekte ise ne yaşama biçimimizi ne de duygularımızı bu şekilde kontrol edebilmemiz mümkündür. Yaşamımızı rastlantılar, duygularımızı ise bedenimiz şekillendirir. İnsan hayatının ve felsefenin büyük bir bölümü, bu gerçek karşısında kendini oyalama çabasıdır.
Oyalanma, on yedinci yüzyıl biliminsanı, mucidi, matematikçisi, dindar düşünür Blaise Pascal'ın yazılarının ana temalarından biriydi. Filozof bu kavramı şöyle tanımlıyordu:
Oyalanma. İnsan ölüme, sefalete, cehalete çare bulamadı- ğından, mutlu olmak için bunları hiç düşünmemek gerektiğine karar vermiştir.
Ben varım. Buna hala yaşam denilebilir mi? Hayır, yalnızca biyolojik bir yaşam. Görüldüğü kadarıyla varoluşçuluk felsefesini artık yalnızca tek bir felsefe izleyebilir: var olmamacılık. Yani var olmamanın içinde varoluşun felsefesi.
Koşullar çok şiddetli ve kesin bir şekilde değiştiği ve dış durum ile artık köhnemiş olan düşüncelerimiz arasında dayanılmaz bir çatlak oluştuğu zaman, Weltanschauung (dünya görüşü) veya yaşam felsefesi sorunu ortaya çıkar.
''Özgür insanın en az düşündüğü şey ölümdür; onun felsefesi ölüm üzerine değil, yaşam üzerine bir tefekkürdür.''
Baruch Spinoza
Inisiyetik geleneğe göre cinsel birleşme, tek eşle olmalı ve sadece üreme için kullanılmalıdır. Bunun dışında kullanılmayacağı için güç birikimi Kundalini enerjisinin yukarıya doğru sarmal yükselme hareketini ve uyanışını başlatacaktır.
Kundalini, yaratım kitabının ayetlerde işaret ettiği yaşam ağacıdır. Gnostiklere göre "yaşam ağacı" Kundalini'dir ve "iyi ile kötüyü bilme ağacı" da menidir. Iki ağaçta Tanrı'nın bahçesindendir. Aden'in 4 ırmağı erkeğin ve kadının güçleridir. Yaşam ağacı, Aden'in bu dört ırmağının ortasında bulunur.
Sayfa 136Kitabı okuyacak
Gnostik felsefe; klasik din veya şekilsel inançların gerçeğe ulaşmasında yetersiz kalacağı, hakikat bilgilerinin psişik/ruhsal liyakatla elde edilebileceği, ruhun ölümsüz olduğu ve insanda hapis olduğunu, bundan kurtarılması gerektiğini, hakiki yaşamın fizik değil, ruhsal olduğunu, fizik yaşamın evrensel dualitenin yansıması olan bir yaşam olduğunu, ruhen ya gelişmiş bir insanın tanrısal güçlerle sezgiyle irtibat kurarak insanlara evrensel bilgi verebileceğini savunmaktadır.
Sayfa 133Kitabı okuyacak
Çağdaş dünyanın gerçekleriyle ve kendi tarihsel mirasını uzlaştırıcı bir yaşam felsefesi geliştirememiş toplumların, kronolojik yaşı ile orantılı olarak olgunlaşmış bireyler üretebilmelerini beklemek bir ütopyadır!
Sayfa 148Kitabı okudu
Şunu da belirtmek gerekir: Osmanlı toplumu çıkarları, hayat tarzı ve görüşü birbirine zıt iki sınıftan oluşmaktaydı. Patrimonyal[babadan oğula geçen iktidar] padişahlık rejimi, imtiyazlı kullar idaresine dayanıyor, saray ve kulların hayat felsefesi ve yaşam tarzı, halkın inançları, yaşayış tarzıyla karşıtlık içinde bulunuyordu. Zarifler denilen saray kültürüyle yetişmiş yüksek sınıf, Osmanlı toplumundaki derin sosyal karşıtlığın başlıca nedenidir.
Sayfa 231 - Türkiye İş Bankası Yayınları
Kendini kanıtlama yollarının kapandığını gören ve toplumda kendisine bir yer edinme umudunu yitiren gençler yeni bir yaşam felsefesi; yeni bir dünya görüşü geliştiriyorlar. Uzayan gençlik çağı gençleri erkenden sigaraya, içkiye, uyuşturuculara, sorumsuz cinsel ilişkilere yöneltiyor. Ya da amaçsızlıktan, yabancılaşmadan kurtulmak için yasadışı siyasal akımlara katılıyorlar.
Sayfa 74 - İnkılâp YayınlarıKitabı okuyor
Ortakyaşam İlişkisi
Bir başka deyişle, çağdaş dünyanın gerçekleriyle ve kendi tarihsel mirasını uzlaştırıcı bir yaşam felsefesi geliştirememiş toplumların, kronolojik yaşıyla orantılı olarak olgunlaşmış bireyler üretebilmelerini beklemek bir ütopyadır!
Sayfa 143Kitabı okuyor
Yahudiliğin gerekleri gözüne pek önemli görünmez olmuş, üstelik üzerinde onca zaman harcadığı antik çağ felsefesi de yeni fikirlere karşı duydugu açlık göz önüne alındıgında pek yavan gelmeye başlamış olmalıydı.
Sayfa 156 - İletişim Yayınları
