"- Ben dün akşam mühim bir karar verdim.
- Neye?
- Yaşamaya.
- Bu ne demek?
- Gayet sade, kendimi öldürmemeye."
Sayfa 471 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
Şiirsiz bir dünya, şuursuz bir dünyadır.
-Şiir, acıdan dili tutulanların dilidir.
-Acı ekilen bir ülkenin toprağından, ancak şiir biçilir.
Bu topraklarda ilaç diye sadece şiir içilir.-
-Şiir yaraları sarmak içindir.-
.
Ve her kadın bir şiir bekler
Yazdınız mı erkekler?
.
En zavallı kelime vazgeçmektir, kazanmayı umut etmeyen çoktan kaybetmiştir
-Işığı görmeyi bilenler için, hayat her zaman gülümsemeye hazırdır.-
-Gerçek karanlık, dışınızdaki ışıksızlık değil, içinizdeki umutsuzluktur.-
-Umut:
ışıksız kaldığında, ben bu karanlıktan mutlaka kurtulacam,
bir elimde ayı diğerinde güneşi tutacam diyebilmektir.-
-düştüğünüz yerden kalkmışsanız,
kırıldığınız yerden çiçek açmışsanız;
-yılmamayı, yitmemeyi, çabalamayı öğrenmiş, karanlıktan aydınlığa çıkmışsınız demektir.
-Keyif, yaşamı ıskalamamanın ödülüdür.-
Cemil Meriç diyor ki: “Ama ben bu kadar acıyı, sen de başkalarına benzeyesin diye
çekmedim.”
Sayfa 2Kitabı okudu
“Ben birisinden çok fazla hoşlandım mı onun adını kimseye söylemem. Onun kimliğinden bir parçayı başkasına teslim etmek gibi gelir bu bana.”
Sayfa 14
Hepsi bu.
Ben öğrenmek isteyen bir cahilim.
Sayfa 69 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ben bu hayatı yaşayamadım, baştan başlamanın bir yolu yok mu?..
İntihar
bu dünyada
acı çekmeyi bir türlü beceremedim.
belki yaşarken yüzüme gülmeyen hayat,
ölünce güler dedim.
ben de intihar** edip
yeryüzüne si*tir çeken şairlerden olmak istedim,
fakat dö*üm yemedi,
intihar dersinden sınıfta kaldım.
Unut gitsin. En güzel intikam bu.
Sayfa 139 - Mundi Kitap, 1. Basım, Mayıs 2019.Kitabı okudu
Cemil Meriç diyor ki: “Ama ben bu kadar acıyı, sen de başkalarına benzeyesin diye çekmedim."
Sayfa 2Kitabı okudu
birlikte bir masala inanmak istedim
ben seninle, sadece bu.
sen beni tek
tek
tek
bıraktın.
Sayfa 39 - metis pdf
Baba ben artık bu evde yaşamak istemiyorum yıllardır ruhumuzu öldürdün.
Biz kadınlar, Türkiye’nin tüm kadınları, birbirimize görünmez sicimlerle bağlıyız. Hangi partiden olduğumuz, hangi takımı tuttuğumuz, hangi aileye doğduğumuz hiç fark etmez. Birimiz zulme uğradığında diğeri de çaresizlik hissediyor çünkü insan, ancak başka insanlar aracılığıyla insan oluyor. Onun için biz birbirimize görünmez sicimlerle bağlıyız. Birimizin acısı hepimizin ortak acısına denk düşüyor. Ve birimiz öldürüldüğünde bu diğerinin de tam olarak aynı gerekçelerle öldürülebileceği anlamına geliyor. Sıradaki ben olabilirim. Sen olabilirsin. En yakın arkadaşın olabilir. Birimiz güvende değilse hiçbirimiz güvende değil...
Galiba ben bu çağa ait biri değilim Nevzat Komiserim.
Aynı ben bu
Ne yiyip içmen var, ne de uykun,
İşin gücün okumak, budur bütün duygun.
Sayfa 61 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
