Bize kıyılara çıkmayan dalgalar, çocukları yutmayan sular borçlusun İstanbul... Boğaz’ı geçen balıkları sayan deli bir muhasebeci, balıkların peşine takılıp Haliç’e giren şaşkın bir yunus, yunusa yalanırken rakı bardağına düşen bir kedi, kediye kaftanlardan kefen diken bir terzi borçlusun. Bize dipsiz çöp kutuları borçlusun İstanbul... Kız
... Hâlâ düşünüyorum. Bulutlar geçip gidiyor üzerimden.. Büyük bulutlar, küçücük bulutlar.
Herhalde o küçük bulutlar büyük bulutların
çocukları olmalı. Acaba bulutları mı yazsam?
Şanslı bulutlar diye düşündüm.... Gerçekten
şanslı olduklarını düşünüyorum. Çünkü dünyada
istedikleri her yere gidiyorlar. Kimse onlara hesap sormuyor. Başka başka ülkelere gidiyorlar. Ne pasaport gerekiyor, ne vize...
Beyaz bulutlar iyi bulutlar olmalı.Yağmur getiren kara kara bulutlar da kötü niyetli bulutlar. Hep beyaz bulutlara saldırıyorlar. Beyaz bulutlar kaçıyor ama kara bulutlar önlerini kesiyor. Tam yakalayacaklar, birden rüzgâr çıkıyor. Vuuuu... Çok güçlü bir rüzgâr, Beyaz bulutların dostu. Var gücüyle beyaz bulutlara doğru üflüyor, üflüyor, üflüyor.
Kara bulutlar yetişemiyor... Kızgınlıklarından
bağırıyorlar. Gümbür gümbür... Gök gürlüyor... Silahlarını gönderiyorlar beyaz bulutların üzerine. Şimşekler çakıyor, yıldırımlar düşüyor ve bir de bakıyorsunuz beyaz bulutlar çoktan gitmişler. (...) Bulutların kavgası..
Sayfa 39Kitabı okudu
BU KADINLARIN ÇIĞLIKLARINI DUYUN! (Sema Maraşlı)
On sekiz yaş altında evlenmenin cezasını çeken genç kadınlar onlar. Severek isteyerek düğünle dernekle evlendikleri kocaları hapiste, gerçek tecavüzcülerle aynı koğuştu yatıyor. Onlar da dışarıda babasız büyütmek zorunda kaldıkları çocukları ile hayat mücadelesi veriyorlar. Kocaları hapiste
Gece yarısı...
Göğe bakınca kendi iklimini yakalar insan
Nefes aldığını hisseder uykuya dalmış bulutların
Ve şarkılar mırıldandığını Tarık adlı yıldızın
Mesela bu saatler iyi saatte olsunlar saatleridir.
Bu saatlerde izafiyetin içinden geçer bütün paralel boyut
Ve bu saatlerin kesinlikle Ademoğluyla bir derdi vardır.
Bu saatlerde
Yazmayacağım.
Yaprakları okuyacağım bundan sonra
Çakıl taşlarının rüyasını göreceğim
Ağaç kökleriyle bulutların şarkısını söyleyeceğim
Çocukları seveceğim, yalnızca çocukları
Biz bu güneş ülkesinin çocukları Güneşi bulutların ötesinde bırakan...
Yazmayacağım.
Yaprakları okuyacağım bundan sonra
Çakıl taşlarının rüyasını göreceğim
Ağaç kökleriyle bulutların şarkısını söyleyeceğim
Çocukları seveceğim, yalnızca çocukları
Her akşam denize ay kandilleri asacağım
Buğday tarlalarının uykusunu uyuyacağım bir daha
Küçük kasabaların dükkânlarını açacağım sabahları
Sonra dünyanın bütün yollarına gideceğim
Kuşlarla ormanların uğultusunu paylaşacağım
Börtü böceğin gözlerinde seyredeceğim yıldızları
Sayfa 48 - GÜN BATIMIKitabı okudu
Lanet olası, onun bunun çocukları
Bu ağızdan yayılan ışıkta mahpus kız,
odanın her tarafında ne işe yaradığını anlayamadığı korkunç aletler gördü. Ortada doğrudan doğruya yere serilmiş meşin bir döşek vardı; üstüne, tavandaki kilit taşına oyulmuş basık burunlu bir canavarın ısırdığı bakır bir halkaya geçirilmiş tokalı bir kayış sarkıyordu. Çeşitli kıskaç ve kerpetenler, kocaman
Sayfa 414
Yok ya Abbâs’ı bilmeyen, kimdi? ...
O sahâbîyi dinleyin şimdi: «Bir karanlık geceydi pek de ayaz...»
İbni Hattâb’ı görmek üzre biraz,
Çıktım evden ki yollar ıpıssız.
Yolcu bir benmişim meğer yalnız!
Aradan geçmemişti çok da zaman,
Az ilerden yavaşça oldu iyan,
Zulmetin sînesinde ukde gibi,
Ansızın bir müheykel a’râbî!
Bembeyaz
Sayfa 84Kitabı okudu
