"Biz yürekli kişileri severiz."
Dostlarım, size bir soru! 
Rıfat Ilgaz dediğimde aklınıza ilk ne gelir? Tabii ki 
Hababam Sınıfı! İtiraf ediyorum okumadım ama çok izledim. Benim gibi sizlerin de izlerken kahkaha ile güldüğüne eminim. Peki Rıfat Ilgaz Hababam Sınıfı'nı neden yazmış ve nasıl bu kadar güldürebilmiş, biliyor musunuz? Buyurun cevabını kendinden dinleyelim.
Soru: ‘’Nasıl bu
...
Bugün Pazar
Ve ben seni çok özledim..
Dışarı çıkmak istiyor canım
Tek başına haytalık etmek
Islanmak Pazar sabahında yağmurda
Boş caddelerde dolaşmak
Vitrinlerine bakmak mağazaların
Güne Bir Şiir: Bugün Pazar ve Ben Seni Çok Özledim
Yağmur da var
Çok sevdiğim rüzgar da
Bugün pazar
Daha uyanmadı komşular
Damların üzerinde kuşlar
Daha rahatlar
Radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru
"İçim her gün öldürmelerle dolu benim ... "
Merhaba Dostlar. 
Osman Şahin etkinliğinin okuduğum ikinci kitabı ile sizlerleyim. Ama okuduklarımı size nasıl anlatacağım bilmiyorum. Nolacak canım yaz bir şeyler olsun bitsin dediğinizi duyar gibiyim. Ama öyle değil maalesef. Ne demek istediğimi ancak okuyanlar bilir.
Etkinliğe başladığım ilk gün 3 kitabın okuma oranlarına bakmıştım. 
Kolları Bağlı Doğan
Ahh! O Gazetede toz alsaydım, size çay demleseydim :))
-Aliye'm
'Markopaşa' bir gün içinde satıldı. Herkes tarafından aranıyor fakat mevcudu kalmadı. İkinci nüshayı daha fazla basmayı düşünüyoruz. Ankara'da satılıyor mu? Herkes ne diyor?
Ben Aralık ayının ortalarına doğru Ankara'ya döneceğim. Şimdilik işleri tek başına Aziz Nesin'in üzerine bırakmama imkan yok. Henüz siyasi bakımdan da mizah seviyesi bakımından da kontrole muhtaç. Hiç olmazsa dört nüshayı ben çıkaracağım.
‘’artık eskisi gibi hissetmiyorum, düşünmüyorum, istemiyorum. canım hiçbir şey yapmak istemiyorum. sabahlara kadar oturuyorum. yalnız kalmak için... gecenin sesini dinlemek için... güneşi daha az görmek için... sosyal hayata katılmamak için... yüzümü kimseye göstermemek için... kimseyi görmemek için... öğlene kadar yatıyorum. uyanınca da yataktan çıkmıyorum. çıkmak istemiyorum. kitap okumuyorum. okuyamıyorum... çok zorlarsam belki birkaç sayfa... kulaklığımı hiç çıkarmıyorum. sabahtan akşama kadar müzik dinliyorum... en sevdiğim şarkıyı yüzlerce kere dinliyorum... kimseyle konuşmuyorum, yazmıyorum zaten merak eden de yok. hiçbir zaman merak edilecek bir insan olmadım. kimse için... evden hiç çıkmıyorum.
ailem bu halimi farketmesin diye akşam yemeğinden sonra onlarla oturuyorum, çay içiyorum, tv izliyorum, gülüyorum, konuşuyorum. ama isteyerek değil. artık eski neşem yok. ruhum öldü benim. bedenimi de ya öleceği günü bekleyeceğim ya da bir gün ben öldüreceğim... ‘’
sigara içmiyorum bu yazıyı okursanız bir tane de benim için yakar mısınız?
F.K.
