Oblomov'un Olga'ya Mektubu
"Bu kadar sık görüşürken benim yerime mektubumun gelmesi seni her halde şaşırtacak, fakat sonuna kadar okuyunca göreceksin ki başka türlü yapamazdım.
Bu mektubu çok daha önce yazmış olmalıydım; o zaman ikimiz de sonradan duyacağımız birçok vicdan azaplarından kurtulmuş olurduk.
Ama gene de geç kalmış değilim, birbirimizi o kadar çabuk, o
Neyse işte, dün gece ansızın uyanınca anladım: Vaktiyle bir rüyaya malzeme olacak kadar muhteşem yaşamışız.
Bir zaman lâle de sendin bize, peymâne de sen,
Bağda ırmaktın akan, bahçede rüzgârdın esen.
Göl sanırdık ne zaman dalsak elâ gözlerine,
Seyrederdik seni günlerce gülistan yerine.
Saçlarındaydı bütün tılsımı binbir gecenin,
Seher alnında, şafaklar gülüşündeydi senin.
Aramazdık gece mehtabı yüzün parlarken,
Bir uzak yıldıza benzerdi güneş sen
Nasıl da mutluyduk
Dün gece
Sabaha karşı
İşte ansızın...
Sayfa 75Kitabı okudu
Dün gece ansızın uyanınca anladım; vaktiyle bir rüyaya malzeme olacak kadar muhteşem yaşamışız…
Dün ansızın, sebepsiz yere beklenmedik bir mutluluk duygusuna kapıldım. Bu duygu yağmuru, sisleri aşıp bana erişti; gülümsüyor, ağaçların üzerinden süzülüyor; dans ederek beni kuşatıyordu.
Tanıdım bu duyguyu.
Çok eskilerden çıkıp gelmiş: Çocukluğum ve ben aynıyken. Ben oyum, henüz altı yaşındaydım, Ay'a bak arak bahçede düş kuruyorum.
Şimdilerde yorgunum. Geceleri başıma çöreklenenler beni öylesine yoruyor ki. Bu gece kaç kişi olurlar acaba? Tek kişi mi gelir? Kalabalık mı olurlar?
Sayfa 43Kitabı okudu
Neyse işte, dün gece ansızın uyanınca anladım: Vaktiyle bir rüyaya malzeme olacak kadar muhteşem yaşamışız. Şimdiyse bir kâbusun ortasındayız. "Medeniyet dediğin kibrit çakmayı bile unutturur adama" deyip dururdun ya oğlum, daha da betermiş. Bırak kibriti kendimizi unuttuk.
Sayfa 46 - Yapı Kredi Yayınları (Dün Gece Ansızın)Kitabı okuyor
''Sevgilim, bir gün elbet aşktan bahsedeceğiz. Aşk, dünyanın en hafif giysisi, giyindim. Dilimi damağıma yapıştırdım ve gizlice söyledim: Sevgilim. Biliyorum bitiyorum, azalarak değil hem de serin bir çizgiyle ayrılıyorum kendimden... kurunun yanında yandım, elmalarla karıştım, ağırıma gitti, sustum ve belki artık ben de nezaketi elden
Sayfa 5 - Kafa Grup Yayıncılık
Aşk Hastalığı
İbn Hazm'ın sayfaları beni çok etkiledi; aşkı, sağaltımı kendi içinde olan, başkaldıran bir hastalık olarak niteliyordu, çünkü bu hastalığa yakalanan insan sağaltılmayı dilemez; aşk acısı çeken iyileşmek istemez (Tanrı bilir, doğru!). O sabah her gördüğüm şeyin beni niçin böylesine coşkulandırdığını, aşkın, Anciralı Basilio'nun da
Sayfa 450 - Can Sanat Yayınları, 36. baskı, Çev. Şadan KaradenizKitabı okudu
