Yazdıklarımın okunmaya değer kısmını bulmaya çalışıyordum sıklıkla.Koca bir edebiyat tarihinin karşısına,kendi kurduğum cümleleri dikebilecek gücü nereden bulabilirim?Tüm hayatım,yazdığım senaryolardan çok daha başarılı senaryoların çekildiği filmleri izlemekle geçmişken,hangi film benim yazdığım bir şeyi temel alırsa daha iyi olacak,bulamıyorum.
Bu gece ağlamak ve şiir yazmak yok. Dışarıya çok az çıkıyorum. Bazen yeni cd, lere bakmak için, bazense umutlandığım bir film için. Sokakta hiçbir gerçek tek başına dolaşacak kadar cesur değil. Sokaklar ne dediği anlaşılmayan hayallerle dolu. Varacakları hiçbir yer yok. Zaten bir yer aramıyorlar. O yüzden eğildikleri bir alın yok. Ağlamaya utanacakları bir şiir yok.
Kendinize gelin artık! İzlenecek onlarca film var, en güzel kitapları henüz okumadık çünkü henüz yazılmadı bile. O şarkıyı birileri senin dinlemen için besteledi, o şehri görmeden ölmek bütün bu dünyaya haksızlık olmaz mı?
Sayfa 60 - Ephesus YayınlarıKitabı okuyor
Mutlu yaşamanın püf noktası bir şeyde usta olmaktır.
Sayfa 68 - Bkz YayıncılıkKitabı okuyor
Sanırım bütün mucizeler, ben umursamayı bıraktığım anda gerçekleşecek.
Sevginin Gücü/2014
...bir filme gidip, para verip "seyretmek" yeterli değildir... Gerçekten onu tüm evsafıyla "görmek" gerekir... Ve ne zaman ki bir film "anlatılabilir" olmaktan çıkar, asla "aktarılama"z hale gelir, o zaman film bir gerçektir, dilsel sanallığından kurtulmuştur.
Sayfa 25Kitabı okuyor
"Değişim zamanı geldiğini hissettiğimiz zaman, yaşadığımız bütün başarısızlıklar, bozgunlar kendiliğinden bir film şeridi gibi gözümüzün önünden geçer.
Sonra kuşkusuz, bizler yaşlandıkça zor zamanların payı ağır basmaya başlar. Ama aynı zamanda, kazandığımız deneyimler, bu başarısızlıkların üstesinden gelme ve bizi daha ileri götürecek yolu bulma olanağı verir bize. Bu kaseti de zihinsel videomuza yerleştirmemiz gerekir.
Yalnızca başarısızlıklarımızın filmini seyredersek kötürüm oluruz. Sadece deneyimlerimizin filmine bakarsak gerçekte olduğumuzdan daha akıllı olduğumuza inanmaya başlarız.
İki kasete de gereksinimimiz var."
Bir film izler gibi izliyorsunuz hayatı,
Ölüm hep başkalarına bulaşıyor,
Acı hep başkalarında,
Gitgide kirleniyorsunuz oysa.
Gitgide çirkinleşiyor yüzünüz.
Film bitiyor artık.
Bir karım vardı bir zamanlar, Derya. Yoksa karım değil miydi? Evlenmeye karar vermiştik ama evlenmiş miydik, şimdi hatırlayamıyorum. Ne kadar tuhaf! Sanki benim hayatım değil de gece yarısı televizyonda izlerken uyuyakaldığım bir film. Mutlu muydum o zaman? Bilmiyorum, hatırlamıyorum.
Öyledir. Bazı fotoğraflar her seferinde içinizi yakar.
Sivas yangınından tesadüfen sağ kurtulan fotoğrafçı arkadaşımın o günle ilgili söyledikleri mesela:
"Nasıl olsa öleceğim dedim. Buradan çıkış yok. Bunlar bizi yakacaklar. Hiç olmazsa otelin içinde çektiğim fotoğrafları kurtarayım. Çıkardım filmleri makineden ve bir film kutusunun içine koydum. Onu da cüzdanıma yerleştirip içime sakladım. Cesedimi bulduklarında mutlaka ulaşırlar fotoğraflara diye düşünüyordum..."
Madımak otelinin merdivenlerinde çaresizce oturan Behçet kardeşimin, Metin abinin fotoğrafları işte o yanık kokulu fotoğraflardır. Arkadaşımın gövdesine sardığı fotoğraflar.
Sayfa 97Kitabı okuyor
Allah yolunda gidenler için hayatın doğal akışı böyledir.Şerden sonra hayır, zordan sonra kolay, havftan sonra reva gelir.Hayatın bu akışını bilenler, her parçaya bütün içinde, bütünlük içinde bakarlar.Bu gerçeği bilenler için yaşadıkları hayat Kur’an’da senaryolarını okudukları seyrettikleri bir film gibidir.İlk kez seyredenlerin hop oturup hop kalktıkları filmde onlar içlerine sekine inmiş gibi sakindirler.
Sayfa 599Kitabı okuyor
Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş-on dakikada ölüyor. Sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar.
“Hayatım bir film olsaydı şimdiye çoktan sıkılıp sinemadan çıkmış olurdum.”
Sayfa 305Kitabı okuyor
Bəlkə insanlar bir-birinə öyrəşəndən sonra bütün maraq ölür. Eyni filmə təkrar-təkrar
baxmaq kimi.
Sayfa 184Kitabı okudu
Onsuz yaşamayı düşünemediğin birisine, nasıl veda edebilirsin?
My Blueberry Nights (film)
