Saygı uyandıracak 1yerde sevimsiz 1davranış gülünç olur. 1övgü yapar yapmaz şapkasını çıkaran adam bunun ne denli gülünç olduğunu bilseydi, böyle 1şeyi hiç yapmazdı sanırım. Çünkü ahlâki 1nedene dayanmayan nezaketin hiç1anlamı yoktur. Gerçek görgü bu ikisini birleştirmeyi becermektir.
Davranışlar içinde herkesin kendi hayalini gösterdiği 1aynadır. Kalp kibarlığı aşkla akrabadır. Dış davranışlara asil 1nezaket veren şey işte budur.
İsteyerek bağlanmak en güzel şeydir. Aşksız olmayacak 1şeydir bu. İsteklerimize kavuştuğumuzu düşündüğümüz ân ondan en çok uzakta bulunuruz.
Özgür olmadığı halde kendilerini özgür sayanlar kadar köle yoktur. 1kimse özgür olarak tanıttığı zaman, asla özgür olduğunu duyamaz.
Başkasının üstünlüklerine karşı sevgiden daha iyi 1kurtarıcı yoktur. Seçkin 1insana aptalların iyilik yapmaya kalkmalarından daha korkunç 1şey olamaz...
Sanat dünyadan kaçmanın en güzel yoludur. Dünyaya bağlanmanın en güven vericisi de gene sanattır. En çok mutlu olduğumuz zamanlar gibi en mutsuz durumlarımızda da sanata sığınırız; daha doğrusu, ihtiyaç duyarız.
Sanat güç olanlarla, iyi şeylerle uğraşır. Güç olan şeyleri başarmak, olanak-dışı olanları da görmek rahatlığını sağlar...
Johann Wolfgang Von Goethe'nin ömrünün son yıllarında yazdığı, en verimli edebiyat eseri olan, Almanya'nın bir edebiyat şaheseri olarak elden ele dolaşmış, çokça tartışılmış, gününüzde de ilgiyle okumakta olan roman
Kimseye kırgın değilim.
En çok kendime kızgınım.
Tüm bunlara ben izin verdim.
İnsan kalbinde ne taşıyorsa, dünyaya bakınca onu görür.
Geç de olsa anladım...
Sen gelmek isteseydin, o sokakların hepsi bana çıkardı...