Mösyö Goriot Paris'te bir pansiyonda kalmaktadır.
Pansiyondakiler M. Goriot'un kim olduğunu bilmez Herkes onun hakkında birşeyler uydurur. M. Goriot'un iki Kızı
vardır. Delphine ve Anastasie. Arada bir gelip babalarınıgörürler . Çevredekiler bu kızları Goriot'un metresi sungurlar,
Goriot baba ishayatında başarılı olmuş, iyi para kazanmış eski bir tüccardır. Tüm varlığını iki kızının mutluluğuna
adamış. Kendi orta halli bir pansiyonda hayatını devamettirir . Kızları paraları tükendikçe pansiyona gelip babalarından para isterler, ikisi de oldukça masrafil lüks bir hayat sürerler. Babalarının günden güne düştüğü kötü
durum umurlarına bile gelmez.
Goriot Baba, ilgisizlikten, sevgisizlikten, ruhsal çöküntüye
uğrar, dayanma gücünü kaybeder, hastalanıp yatağa düşer.
Durumu gittikce ağırlaşır. Kızlarına haber gönderilir fakat kızları ilgilenmeyip sosyete balosunda eğlenirler. Goriot
Baba ölmeden önce kızları görmek ister. Pansiyonda kalanbir ögrenci kızlarına haber verir. Delphine gelmez, Anastasie
gelir ama cok gectir. Baba komaya girmiş, bir süre sonra ölür. Goriot Baba'nın cenazesinde pansiyonda tanıdığı birikti kişi dışında kimse yoktur.
Honore de Balzac’tır. Cemil Meriç onun için, “Dünyada romanın kaderini çizen Balzac’tır. Balzac’ın romanı bir sosyolojidir”* sözlerini kullanıyor. Gerçekten de Balzac, kaleme aldığı yüzün üzerindeki eserinde Fransız toplumunu bütün yönleriyle
