"Bu dünya insan için kafiydi. Bu dünyada insan en güzel, en büyük, en bahtiyar olacak mahluktu. O halde, niçin sokakta çıplak çocuklar, aç gezenler, işsiz delikanlılar, titreşen köylüler, yalnız namazlarını ve torunlarını seven ihtiyarlar vardı?"
Senin gaz sobası Recep, neye benziyor biliyor musun?
Recep kışı hatırlayıp bir saniyenin binde biri kadar bir zaman zarfında üzülüp unuttu.
Sarı çocuk:
--Neye benzettin söyle bakalım?
--Puta tapmağa, dedi. Tövbe tövbe estağfurullah!.. Namaz kılmazsınız, oruç tutmazsınız. Hatim indirmezsiniz, sonra da Recep'in gaz sobası neye benziyor , diye sorarsınız, neye benzeyecek işte. Ona. Unuttuğunuz bıraktığınız dinin yerini tuttuğuna göre, imanınıza benziyor. Puta tapıyorsunuz artık siz. Kışın puta, yazın tembelliğe...
( Ses, (4), 9 Aralık 1938 )