Joan omuzlarını kaldırdı. Ravic bunu gördü. Bir hatıra. Geçmiş özlemi. Bir zamanlqr uykuda, yanında nefes alırken sessizce, muntazaman kalkan omuzlar. Gökyüzünün gece kızıllığında uçup giden parıltılı bir kuş bulutu mu? Uzakta mı? Ne kadar uzakta? Söyle, görünmez muhasebeci! Sadece gömülüp yok mu edildi, yoksa bunlar gerçekten son, geçici refleksler mi? Ama bunu kim bilebilirdi ki?
Sayfa 415 - Ravic'in, Joan yakınındayken aklından geçenler