Benden olmayan bir ben
Bu benlik yitiriyor bazı şeyleri. Eskisi gibi uyanmıyor içinde hoşnut olduğu birtakım duygular. Bu sığlık yeri doldurulamaz bir boşluk yaratıyor, altında eziliyor farkındalığın. Ne yapmalı? Varsa eğer bir yolu, vazgeçmeye hazır kendi olması için feda edilecek ne varsa. Fakat kendi olması için vazgeçmeli mi yine kendinden olandan? İçine hapsediyor bu döngü onu. Sorgulamaların, sonuç vermediği gibi kendinden daha fazla uzaklaşmasına sebep olmasının vermiş olduğu buhrana direnemiyor. Özgür bırakmak istiyor kendini, sanki mümkünmüş gibi. Zaman geçiyor, kendine yabancılaşıyor, benliğinden bir adım daha uzaklaşıyor. İçinde, ondan olmayan bir başka benlik oluşuncaya kadar sürüyor bu teslimiyet. İşte bu benlik vuruyor suratına hakikati. Hayatın tezatlıklarıyla, bağımsız kurallarıyla, başıbuyruk hoyratlığıyla tanışıyor. Kendini terk etmek zorunda olduğunu anlıyor o zaman. Naif yaklaşımlar, masum düşünceler, sevginin hakikati... ilk benliğin yansıtıcı durumları bastırılıyor, yok edilmek isteniyor bu dünyada. İkinci benlik devreye giriyor o zaman. İnsanlar buna "büyümek" diyor. Bana kalırsa "cinayet" bu. İlk benlik hala içimizde ama yaşamıyor. İçimizdeki ölü ruhla kendimizi yaşıyor sanıyoruz. Aciz, zavallı bir varlık olmaktan öteye geçemiyoruz. Sonunda verilen son nefesle "ölüm" gerçekleşiyor.
Yani insan, ölüyor bir kez daha.
Aşk bütün duyguların en bencili, hele incitildiği zaman!! .
Abşalom Abşalom! Yolculuğu
Beş gün boyunca Faulkner'in dünyasında gezindim. Yoruldum, zorlandım, yer yer boğuldum. Ama iyi ki de okumuşum. Edebi tatmin açısından muazzam bir romandı.
Döşeğimde Ölürken 'i okurken de benzer izlenimler edinmiştim. Aslında önce yazarın öne çıkan eseri
Parmenides
1-YOKLUK YOKTUR
(yokluk varsa bile varlık vardır ) yokluk birşey olsaydı varlık olurdu o sebeble yokluk yoktur
2-MADDE EZELİ VE EBEDİDİR
Varlık varsa yokluk varsa varlığın en başından itabaren var olması gerekir çünkü yokluktan varlık gelemiyor eyer bir varlık varsa hep ezeli ve ebedi olmasi durumunda
3-VARLIK Değişmez değişim yoktur
eğer her şey ezeli ve ebedi ise, hiçbir şey vardan yok olmaz ve yoktan da var olmaz ise, değişme denen şey de herhangi bir şeyin kaybolup yeni bir şey olması ise o halde değişme diye bir şey yoktur. Çünkü buradaki ara öncül ile sonuç tutarsızdır.
4-Boşluk yoktur
Varlık herşeyin bir bütün olduğu ayrılamaz bir küredir
öttürmeler..:
- dünya bir düştür. evet, dünya... ah! evet, dünya bir masaldır.
Az gittim, uz gittim, dere-tepe düz gittim.. nihayetinde en başa döndüm, efsunlu külliyatını bitirdiğim Anar’ın okumaya ilk başladığım noktasına: 
Puslu Kıtalar Atlası (Çizgi Roman) ‘na… İşin seyri biraz farklı ama bu defa, çünkü Atlas’ta resimler üzerinden
"Kendimi o kadar eksilmiş hissediyorum ki bazen… Yani o kadar eksilmişim ki, yaşamaya devam etmem için ihtiyacım olan bütünlüğü 14 ömrüm olsa anca tamamlarmışım gibime geliyor. O sıcak ellerim nerede? Dudaklar, göğüsler, kucaklar nerede? Neden bir tatlı sözden bu kadar mahrumum? Ne ara uzaklaştım böyle? Kendimi, kaybettiğimi sandığım yerde
