Herkese ekmek vermekle insanlığı mutluluğa ulaştırmak mümkün değildi . Belki de böyle yapmakla yeryüzündeki tatminsizlik arttırılmış olacaktı . Çünkü böylece insanlar rahatça içgüdülerini tatmin ederken , doymamış ihtiraslarının baskısıyla aç köpekler gibi uluyacaklardı . Hayır ! En büyük mutluluk bu dünyaya gelmemekti , geldikten sonra da bir ağaç ,bir taş parçası , bundan da daha küçük bir şey , mesela , üstünde yürüyenlerin ayaklarının altında ezilirken yaralanmadan kalan bir kum tanesi olmaktı .
Sayfa 360 - Bay Hannebau
Roman Ya Da Hikaye
Merhaba, hikaye yazmak üzerine konuşmak istiyorum bugün.
Ben hikaye yazmayı seviyorum. Daha önce yazdın mı ya da bu ne ukalalık diyenleriniz çıkabilir. (Şimdi düşündüm de böyle bir girişe bu ne ukalalık diyen birisinin benden daha ukala olacağı kesindir.) Evet, bir kaç hikayem var, ama bunlardan bahsedecek değilim size. Sadece hikaye yazmayı
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
·
Puan vermedi
Çocukların tok olduklarını hissedebilmeleri için önce aç olduklarını hissetmeleri, birilerinin kendilerine yardım ettiğini hissetmeleri için önce yardıma muhtaç olduklarını anlamaları ve tatmin olmadan evvel de tatminsizlik duygusunu tatlamaları gerekir. Kavuşmanın getirdiği neşeyi hissedebilmek için kayıp yaşamış, teselli edilebilmek için önce acı çekmiş olmamız şarttır.
Sayfa 188 - Hep kitapKitabı okuyor
"Bol parayla tatmin olduğunu düşünenler, aslında büyük bir tatminsizlik içindeler."
Sayfa 32 - KolektifKitabı okudu
Yüzde 50'yi evinde zor tutuyorumdur :)
''Kronik cinsel tatminsizlik durumunda gelişen acımasız karakter özelliklerini anladım. Bunları sivri dilli geçkin bakirelerde ve dünya zevklerinden sakınan ahlakçılarda görebiliyordum. Bunun aksine genital tatmin yaşayabilen insanlarda yumuşaklık ve iyilik göze çarpıyordu. Doyuma ulaşabilen bir insanın sadist olabildiğini hiç görmedim.''
Günümüz dünyası asla tatmin olmayan insanların ürünüdür. Tatminin gelmesiyse, düşünceden ibaret olduklarını anladıkları ve buna uygun davrandıkları güne kadar olanaksızdır. İnsan, Ben’iyle karşılaşana kadar acılar içinde, solucanlar gibi kıvranacak ve tatminsizlik içinde boğularak ölecektir.
Hedeflerimizin olması yanlış veya kötü değildir. Onlar bizi harekete geçirir, yaşamlarımıza anlam katar, çabalamamızı sağlar fakat burada anlatmak istediğim oraya ulaşırken kendimize verdiğimiz mesajlar ve bu hedeflerin mevcut durumumuzla olan farklılığı. Psikoloji de, birçok yaklaşım gerçek ben (yani şu andaki mevcut durumumuz) ile ideal ben ( olmak istediğimiz ben) arasındaki farkın açıldıkça yaşamlarımızda daha fazla tatminsizlik duygusunu hissettigimizi söyler. Çünkü buradaki mesaj şu olabilir: " Ben şu an içinde bulunduğum durumda iyi değilim, ancak istediğim yere ulaşırsam mutlu ve daha değerli olacağım ve tatmin olacağım."
Mindfulness(bilinçli farkındalık) buna şöyle yaklaşırdı: " İsteklerim ve hedeflerim var fakat benim tek gerçekliğim içinde bulunduğum mevcut an ve bu andaki, buradaki durumum, daha iyi hissetmek için daha farklı olmama gerek yok, çünkü belki de hiçbir zaman istediğim kişi olamayacağım ve yaşamı erteleyemem."
