1872 tane kötü cümle bul; sonra bir yayınevi bul, parasını kendin öde, her şeyi editör düzeltsin; ki o zavallı kızcağız senin gibi bir edebiyat düşmanını yediye katlar ama nafile para sende nasıl olsa… sonra dağıtımcıya rüşvet ver… dağıtım noktalarına açıktan para öde yani… ve en sonunda yüz bin adet Adet derken muayyen gün değil! Tane, tane! Tek, tek yani! Ya da satmış gibi yap! Al, sat! Fark etmez! Kendin al, bedava dağıt fark etmez… Mesele matematikte! Kendin satın alıp, dağıtmak da dahil! Pisagor hariç! Eee! O zaman ben de edebiyatçı! Pardon romancı olabilirim! Paran varsa edebiyatçı da olursun, matematikçi de! Ama hiç kuşkun olmasın götünü de yırtsan Pisagor olamazsın!
İnsan dediğin ne ki? Bir kalp atışının arkasında duruyoruz… İnsan dediğin şey nedir yani? Tüm hırslar, makamlar, mevkiler, umutlar, başarılar ve koca bir hayat dediğin şey sadece bir kalp atışının arkasında duruyor! O durursa hepsi birlikte onunla duruyor işte! O yüzden rahat, rahat onurlu, barışık ve hayat dolu bakarak yaşamak lazım… öbür türlü… hep eşikte… bir kalp atışının eşiğinde kalırsın. Karanlıkta durmak gibi… olmaz!