Yirmi yıldır belli bir mutluluk deneyimim olmadı. Beni yiyip yutan bu yaşamı bütünüyle tanıyamadım; ölümde beni korkutan, yaşamımın bensiz tüketilmiş olduğu yolunda bana getireceği kesinliktir.
Seni içimde bir sır gibi saklasam da,
Adını kimselere söylemesem de,
Gözlerimde o kadar çok belli oluyorsun ki
Sağ gözümü, sol gözümden sakınıyorum
Seni gözlerimden dahi
Kıskanıyorum
Sensin benim ;
Gönül özüm,
Kalp gözüm,
Aşk sözüm,
Aşikârım…
Nietzsche, "İnsanın Tanrı tarafından yaratıldığına inanabilirdim, belden aşağısını yaratmasaydı," demiştir. Nietzsche, esprilerini o kadar ciddi
bir havayla yapar ki çoğu insan gülmeyi unutur. Konuyu, Nietzsche ile açtık ve belden aşağısıyla devam ettirelim. Bugün bilimin, romantizmi öldürdüğü söylenir çünkü bilim, her somut nesneyi