Sana hiçbir zaman gül bahçesi vadetmedim ben.Hiçbir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim. Ve hiçbir zaman huzur ya da mutluluk da vadetmedim.Sana ancak bütün bunlarla savaşma özgürlüğüne kavuşmanda yardımcı olabilirim.Sana sunduğum tek gerçeklik savaşım.
Hayatını böyle harcadığı için vicdan azabı duyarsa uykusu kaçar,gece uyanıp yatağından sıçrar, yaşarken kadri bilinmemiş bir ölüye ağlar gibi parlak hayat hülyaları üstüne acı ve umutsuz gözyaşları dökerdi.
Ah Oblomov…
İnsan hayatının normal amacı dört mevsimde de yani hayatın dört çağında da fazla hoplamadan zıplamadan yaşamak ve son güne kadar hayat kadehinin hiçbir damlasını israf etmemektir.Ağır ağır yanan bir ateş, ne kadar şairane olursa olsun şiddetli bir yangından daha iyidir.