Sanırım insan yaş aldıkça geçmişin her konuda şu andan daha iyi olduğunu düşünmeye başlıyor. Bir yüzyıl önceki yaşlılar iki yüzyıl öncesini özlüyor, iki yüzyıl öncekiler üç yüzyıl öncesini özlüyor. Her dönemde bir "andan memnuniyetsizlik" var.
Sayfa 66
Sen sanki dün gittin, ben binlerce yıldır özlüyor gibiyim.
Yakamoz Kitap 2015Kitabı okuyor
İnsan bazen güvensizlikten yoruluyor ve dostluğu özlüyor.
Sana kızıyor muyum; evet' .. Seni özlüyor muyum; evet! Seni ele geçirirsem boğmak istediğimi de, boynuna sarılmak istediğimi de bilesin... Ama hangisini önce yapacağıma ben bile karar veremiyorum.
Sayfa 300
Bu karanlık günün elbet
Olacaktır bir sonu
Kalbim özlüyor onu
Sayfa 260 - İletişimKitabı okuyor
Genç kadını asırlardır görmemiş gibi özlüyor, ona karşı kendisinin de layıkıyla bilmediği suçlar işlediğini sanıyordu.
Sayfa 227Kitabı okudu
Garip değil mi, yaşadığı acıları bile özlüyor insan.
Gözümü kapasam ve açtığımda
Bilsem hangi dert özlüyor beni
Hangi dağ ayakta zor duruyor
Gözümü açsam ve görmesem kimseyi
Sayfa 20 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
İlk birkaç gün her yer heyecan veriyor ama sonra evini özlüyor insan; kendi evini, kendi düzenini...
İnsan neyi özlüyor, başka bir insanı mı, yoksa onunla birlikte yaptığı şeyleri mi?
"Özlemesine özlüyor ama çok da kızıyordum. Bir ben mi fazla geldim sana, bir beni mi doyuramadın deyip kızıyor, kahrediyordum..
... Geçinmek istesek geçinirdik ama istemedik herhalde, ne bileyim.. İkimizin de derdi birbirimizle değildi. Başka bir şeyin kavgasını veriyorduk biz. Başkalarına olan sinirimizi birbirimizden çıkarıyorduk."
Özlemlerim kalmadı. Ben aslında sürekli özlüyor ve bir özlem durumunda yaşıyorum. Bu yüzden özlemlerim yok.
Sayfa 48 - YKYKitabı okudu
Bir kazadan sağ çıkabilmek kimi ayrıcalıklar tanıyor insana, özgürlüğünün sınırlarını sessiz sedasız genişletiyor. Günün herhangi bir saatinde acıkabiliyorsunuz sözgelimi, durup dururken masmavi bir balonun uçuşunu özlüyor ve bunu “Çocuk musun Allah aşkına?” demelerinden korkmadan anlatabiliyorsunuz, rahatça gülüp rahatça ağlayabiliyorsunuz, ya da hiç mevsimi olmayan bir şeyi pekâlâ isteyebiliyorsunuz… Çünkü, yaptığınız her davranışı o anda acılarınızla açıklıyor insanlar; ağlasanız da neden ağladığınızı sormuyorlar, bildiklerini sanıyorlar ve bu yüzden, size acıyanların gözlerine baka baka, geçmişteki kimi olaylara da dolayısıyla ağlayabiliyorsunuz…
Sayfa 16Kitabı okudu
Yine de bir insan sıcaklığının yerini hiçbir şey dolduramıyor. Garip değil mi, yaşadığı acıları bile özlüyor insan.
Sayfa 95Kitabı okudu
Uzun seyahatlere gidemiyor, asansörsüz otellerde kalamıyor, öğlenleri biraz kestirmeden akşam yemeğini çıkamıyor olmam beni üzüyor muydu? Vücudumun eskisi gibi enerjik ama yüreğimin telaş ve günlerimin yapılacak işlerle dolu; cüzdanımın ise boş ve Aklımın Vitrinde gördüğüm bir çift çizmeyi ya da eteği alırsam aylık hesaplarımı şaşabileceği endişesiyle düşünemez olduğu o günleri özlüyor muydum?
