Carpe Diem
"Her şey her zaman, içinde olduğumuz anda gerçekleşir, başka bir an veya başka bir fırsat yoktur. İnsanlar, geçmişi ve geleceği sürekli düşünerek yaşamın özü olan şimdiyi kaçırır- lar ve bunun farkına bile varmadan ölüm anında pişmanlık- larla çekip giderler. Änı kaçırmak aslında hayatı ıskalamak demektir. Ne kadar enteresan; bize verilen en
"Yine bir süre sustuktan sonra tuhaf biri olduğumu, beni hiç şüphesiz bu yüzden sevdiğini ama belki de günün birinde, yine aynı sebepten ötürü benden nefret edeceğini mırıldandı."
Sayfa 44 - Can YayınlarıKitabı okuyor
“Ama o bir çift gözü gördükten, onlara baktıktan sonra aslında önem verdiğim tüm anlamlar, mefhumlar ve değerler anlamını yitirdi.”
Sayfa 8Kitabı okuyor
16. yüzyılın en mühim karşılaşmalarından biri
1506’da, Sultan Bayezid’in bu sefer Michelangelo’yu İstanbul’a davet ettiği ve Haliç üzerine bir köprü yapılmasını istediği rivayet edilmektedir. …Roma’daki hayatından hiç memnun olmayan ve Floransa’ya kaçan Michelangelo, Galata’daki Fransisken cemaatinin başrahibi üzerinden gelen daveti hayırhaklıkla değerlendirir ve İstanbul’a giderek Sultan’ın hizmetine girmeye karar verir. Hatta kendisine zulmeden Papaya karşı kaleme aldığı eserini, “Türkiye’den yazan Michelangelo’nuz” imzasıyla bitirir. Büyük ressam ve heykeltraşın İstanbul’a gitmeyi kafaya koyduğunu duyan Floransa sancaktarı Soderini, “Türk için yaşayacağına, Papanın yanında öl, daha iyi!” diyerek onu kalmaya ikna eder. Dahası, işi sağlama almak için sanatçıyı Floransa Senyörlüğü’nün resmi Roma elçisi olarak atar. Böylece Leonardo da Vinci’den sonra Rönesans devriminin ikinci büyük ismi Michelangelo da İstanbul’a gitme şansını yakalayamamış ve belki de İslâm-Batı tarihinin en ilginç olabilecek karşılaşmalarından biri gerçekleşememiştir. Zira Michelangelo İstanbul’a gitseydi, kendinden on dört yaş küçük olan Mimar Sinan ile (1489-1588) karşılaşacak ve aralarında muhtemelen 16. yüzyılın en mühim karşılaşmalarından biri vuku bulacaktı.
Sayfa 250Kitabı okudu
Saldırganlık içeren video oyunları ile büyüyen çocuklar daha hızlının daha iyi olduğuna koşullanıyor. Bu oyunların yüksek hızına kendisini ayarlayan beyinde, riski hissedip uyarı gönderen ve hatta başkasının acısını hissetmeyi sağlayan beyin bölgeleri, giderek daha etkisiz hale geliyor. Saldırgan kişilikleri olmayan gençler bile bu tür oyunları izledikten sonra daha kolay kavgaya tutuşuyor.
Sayfa 29Kitabı okuyor
İnsan nasıl bazı kitapları çok severek okusa da, bir süre sonra neler olduğunu unutur ve o kitaptan sadece bir duygu kalırsa geriye, o günden de bana sadece bir duygu kaldı. O güne ait, bir daha hiç yaşanması mümkün olmayan, ama hafif bir meltemle gelen ve nereden geldiği belli olmayan bir yasemin kokusu gibi.
Sayfa 37
... Ne varki konuşmaya başladıktan kısa süre sonra ister gerçek ister hayalini kurdukları eşlerinden aslında kendi içlerindeki bir eksikliği gidermesini veya bir boşluğu doldurmasını bekledikleri ve bu gerçekleşmediği için endişeye ya da öfkeye kapıldıklarını açığa vuruyorlar.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Belki, dedim sonra. Belki bir gün tüm korkularımdan arınır ve kollarına sığınabilirim. O filmi tekrar, en baştan, birbirimize sarılarak izleyebiliriz.
Sayfa 126Kitabı okuyor
Olume Hazirlanma
Yasamayi olum kaygisiyla, olumu de yasama kaygisiyla bulandiriyoruz. Biri dertlendiriyor, oteki korkutuyor bizi. Olumun kendisine karsi hazirlaniyor degiliz aslinda. Carcabuk olup biten bir sey bu. Ceyrek saatlik, uzantisiz, zararsiz bir azap icin ayrica uzun boylu kafa yormaya degmez. Dogrusunu isterseniz, cozum hazirliklarina karsi hazirlaniyoruz. Filozofi bize olumu hep goz onunde tutmamizi, vaktinden once gorup ustunde dusunmemizi buyuruyor, sonra da bu ongorup dusunmelerin bizi uzmemesi icin alacagimiz tedbirleri, uyacagimiz kurallari ogretiyor. Hekimler de oyle yapmiyor mu? Bizi hastaliklar icine atiyorlar ki ustumuzde ilaclarini ve sanatlarini kullansinlar. Yasamayi bilmemissek bize olmeyi ogretmek yersizdir. Dayanakli olarak, ic rahatligiyla yasamayi bilmissek ayni bicimde olmeyi biliriz.
"Filozoflarin butun hayati olum ustune dusunmedir."
Cicero
Sayfa 295Kitabı okuyor
Her daim sünnete ittiba...
Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem hayatta bulunduğu sürece bütün olumsuzluklara karşı en büyük güvence idi. Onun vefatından sonra sünneti yaşatıldığı takdirde, söz konusu güvence devam edecektir. Sünneti ortadan kalkıp uygulanmaz hale gelince, işte o zaman dünyevi sıkıntılar (belalar) ve dini kargaşalar (fitneler) birbirini kovalaycaktır.
Sayfa 139Kitabı okuyor
Gelen gelsin ve beraber gülelim diyorum. Çünkü çok uzun zamandır tek başıma güldüğümde tadı çıkmıyor. Ağlamak tek başına olabilir ama tek başına gülmek kuru ekmek yemek gibi, kimsesiz kalmak gibi yavan ve sade. Bazen sadelik iyi olabilir ama herkesi bir zaman sonra sıkar. Sana gülümsemeni kaybetme demeyeceğim çünkü biliyorum çok uzun zaman önce onu kaybettin ve onu arıyorsun. Bir gün gelecek, yine güleceğiz. Söz veriyorum.
Hepsi pekala! Fakat bir aynadan yansıyan şafak gibi o ruhunu gösteren parlak gözleri nasıl unutmalı! Sevinçli bir sabaha benzeyen tebessümünü, saadet gecesinde doğmuş bir çift yıldız olan o gözlerini kaybettikten sonra doğuşlarda, yıldızlarda bir letafet, bir lezzet hayal edemiyordu. Kendisine onsuz yer, gök, bütün kâinat boş, manasız ve hatta ışıksız görünüyordu. Mademki o güzellik alemiden, kendi dünyasından, havasından sürgün edilmişti, artık hayata devam etmeye bir lüzum görmüyordu. Yüce sanatının modeli de kaybolmuştu. Zira o gözlerin ilham ettiği bitip tükenmez sevda sırlarını bundan sonra kendine kim söyleyecek? O tebessümde gizlenen sonsuzluk manasını nereden anlayacak? Yaradılış güzelliklerinin en parlak
sayfası olarak gördüğü o yüzün renklerini, hatlarındaki mükemmelliği başka ne tarafta bulacak?
Sayfa 67Kitabı okudu
