"-Nesine tutuldum bu Engin'in? dedim.
Bir kere hoş çocukmuş.Hoş çocuk. Dairede bütün kızların gözü onda imiş. Sadece "hoş çocuk" olmak yetiyor mu? Yoo,dedi sonra çok anlayışlıymış,güzel konuşurmuş,insan ruhunu biliyor.Sonra bir yandan okuyor bir yandan çalışıyor,kimsesiz,korunmaya,desteklenmeye muhtaç. Ben, ne bileyim,arkadaşlarla her çıkışımızda,böyle yalnız. Hayat hiç çekilmez oluyor,gezilmemiş,eğlenilmemiş,sevilmemiş."