Philip Roth
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
7.7
356 Kişi
896
Okunma
53
Beğeni
4.510
Gösterim
Tam adı
Philip Milton Roth
Unvan
Amerikalı Yazar
Doğum
Newark, New Jersey, ABD, 19 Mart 1933
Yaşamı
19 Mart 1933'te New Jersey'in Newark kentinde doğdu. Bucknell Üniversitesi'ni bitirdikten sonra Chicago Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrenimi gördü. Ardından Chicago'da İngiliz edebiyatı, Iowa ve Princeton üniversitelerinde yaratıcı yazarlık dersleri verdi. 1959'da, altı öyküsünü bir araya getirdiği ilk kitabı Goodbye Columbus yayımlandı (Kucak Dolusu, Çev.: Ülkü Tamer, Sander Yayınları, 1971). ABD'li Yahudilerin yaşamını son derece kişisel, keskin ve ironik bir dille tasvir ettiği bu kitapla Roth, 1960'ta Ulusal Kitap Ödülü'nü aldı. Ardından iki roman yazdı: 1962 tarihli Letting Go (Libby, Çev.: Seçkin Selvi, Sander Yayınları, 1973) ve 1967'de yayıımlanan When She Was Good. Şöhret ise 1969'da, ABD'nin nezih edebiyat çevrelerini karıştıran Portnoy's Complaint (Portnoy'un Feryadı, Çev.: Özden Arıkan, Ayrıntı Yayınları, 1999) ile geldi. Bilinç akışı tekniğinde eşsiz bir monolog olarak nitelenen bu eser, çağdaş, Amerikan edebiyatının en komik, en unutulmaz karakterlerinden birini yaratıyordu. 1972'de Ernest Lehman tarafından aynı adla sinemaya uyarlayan Portnoy'dan sonraki kitaplarında Roth, hep değişik anlatım teknikleri denedi, her seferinde değişik konulara el attı, ama ana temalarından ya da "takıntıları"ndan hiç uzaklaşmadı: Yahudi olmak, erkek olmak, bir ananın oğlu olmak, aydın olmak; ve bütün bunlardan doğan her türlü marazilikle uğraşmaya devam etti.
İncelemeler
212 syf.
·
Beğendi
·
9/10 puan
#1001kitap~~~
Philip Roth, erkeklerin yaşadığı tüm durumları çocukluk, ergenlik ve sonraki dönemlere ait yaşanabilecek durumların hepsini tüm gercekliğiyle anlatmis sanrm bu kitabinda ~anlatılmayan ama yaşananlar~...
1tarafta cekirdek aile fertleri anne, baba ve kızkardeşle yaşananlar, diger tarafta ergenlik döneminde içinde firtinalar kopan 1erkek çocuk ama hiç büyümediği düşünülen hala çocuk muamelesi yapılan!!! gercekten cok zor 1durum olsa gerek...
Portnoy, Yahudi'dir ki okurken anne tarafından çok tanıdık durumlar okudum erkek çocuklara karşı üzerine ekstra düşünülen durumlarla!!! 1türlü yatıştıramadığı güdüleriyle, annesinin pençesi arasında sıkışıp kalan Portnoy'un Feryadı gerçekten komik ve düşündürücüydü cinsel dürtüler, dini bazı sorumluluklar ve durumlarla...
Bir erkeğin cinsel gelişiminde "büyüme" denen sürecin aslında nasıl azap dolu olduğunu düşünüyor insan bu kitapta...
Muhtemel erkeklerin kendi çocukluğundan ve annesinden 1şeyler bulacağı; kendi içindeki güdülerle, kendi canavarını hatırlayacağı 1roman olsa gerek Portnoy'un Feryadı Times Literary Supplement'a göre yüzyılın en iyi 100 romanından 1i olan Portnoy'un Feryadı itirafname gibi!!!
Özellikle erkeklerin muhtemel cok seveceği 1kitap olacağını ve ergenlik döneminde erkek çocuğu olan annelere de davranış ve tutumlarına dair yol gösterici olabileceğini düşünüyorum...
Yazardan okuduğum 2.kitap ilki Nemesis'ti ki cok severek okumuştum bu okuduğum 2.kitabı olan Portnoy'un Feryadı ölmeden önce okunması gereken 1001kitaptan 1idir...
Okuyacaklarıma Ekle
168 syf.
·
4 günde
·
7/10 puan
Çocuklarda görülen polio salgınıni konu alan kitap, hastalığın Yahudi mahallesine gelmesini ve bu mahalledeki okul bahcesinde calisan Bucky Cantor in okul bahçesinde ki çocukları hastalıktan korumasını konu almaktadır. Olaylar ikinci dünya savaşı zamanında geçmektedir ve Bucky Cantor saglik sorunlari nedeniyle savaşa gidememistir.
Nisalisi Marcia ile evlenme hayalleri kurar iken polio sebebiyle hayatı hiç dusunemeyecegi bir noktaya gelir.
Genel olarak salgını anlatış biçimini zayıf buldum. Daha çok Tanri'yi sorgulama şekli , vicdan kavramı daha dikkat çekiciydi. Günümüzde yaşadıgimiz hastalığı nasıl ve kimden bulaştığı kaygısı güzel yansıtılmıştı.
Okuyacaklarıma Ekle
107 syf.
"YAŞLILIK KATLİAMDIR!"
Ölüme koşmaktır çünkü. Her gün bir öncekinden daha ürkek adımlarla,gitmeye hazırlanmaktır.
Dönüşü olmayan bir yolculuğa çıkar gibi..
Bir bilet belki ; tek kullanımlık. Küf yeşili, siyah, kızıl, mavi, beyaz..
Geride bıraktıklarım gibi..
Kalanlarım gibi..
Yüzleşmediğim tek saniye bırakmadan, koca bir ömrün dökümünü gözbebeklerime serip, iyi ya da kötü, mutlu ya da mutsuz, her anını hatırlamak gibi..
Ve ölüm..
Benim hissetmeyi bıraktığım yerde, son bulup tamamlandığım yerde, ben olduğum ya da yok olduğum yerde..
Dondurucu bir soğuğun iliklerime işlediği yerde..
Beni sevenlerin gözyaşlarında..
"Gözyaşlarından nefret ediyorum!.."
Heybeme attım sanmıştım..
Yalnızlıklarımı
Yarımlıklarımı
Çocukluğumu
Annemin gözlerini
Ilk aşkımı
Ilk yaramı
Çırpınmamı
Direnmemi
Düşmemi
Tekrar kalkmalı
Inanmamı
Terk ettiklerimi
Beni bırakıp gidenleri
Bende kalanları
Beni benden alanları
Acılarımı
Kesilen saçlarımı
Sızlayan göğüs kafesimi
Kateterimi
Soğuk hastane odalarını
Dinlediğim şarkıları
Yazdığım şiirleri
Okuduğum kitapları
Başladığım şeyleri
Ve bitirdiklerimi
Ve yarıda bıraktıklarımı
Kaybettiklerimi
Dokunduğum buz gibi, cansız, minicik elleri
Içime doğru çoğalan çığlıkları
Arkadaşlıkları
Dostlukları
Lanet okuduklarımı
Özlediklerimi
Pişmanlıklarımı..
Serin bir bahar rüzgarı alnıma çarparken içtiğim kahvenin tadını
Adını..
Attım sanmıştım heybeme.
Yanılmışım.
Ben boş, ben hissiz, ben suskun, ben hiç..acı çekmiyorum artık.
Sokaktaki Adam..
Özelinde o,genelinde hepimiz. Cenaze töreniyle başlayan hikâyede ; çocukluğundan hastanede kaldığı döneme, geçirdiği sayısız ameliyatlara, aşkına, sevgisine, sanatına, hayaline, hayalinin peşinden gidemeyişine, pişmanlıklarına şahit oluyoruz.
Anılarla tek tek yüzleşmek zor ve oldukça yorucu aslında. Yazarın bazı yerlerdeki ani yükselişlerini çok sevdim. Kitabı çıtanın üstüne çeken kısımlar onlardı bence.
Amerikan edebiyatının büyük ustası, 2001 yılında Prag'da ılk defa verilen Kafka ödülü de dahil pek çok ödülün sahibi Philip Roth 'un okuduğum ilk kitabı. Fazlasıyla etkileyici. Ben dilinde yazılmış, yükseldiği yerde büyüleyen, sakinlestiği yerde mest eden akıcı ve güçlü bir anlatıma sahip.
Karamsar, solgun, hasta, acı çeken bir hava dolaşıyor kitabın sayfalarında.
Tıpkı gerçekler gibi..
Keyifli okumalar..:)
Okuyacaklarıma Ekle
144 syf.
·
4 günde
peter pan ve gölgesi
Her gün birkaç sayfasını yaşadığım eserlerden biri. Üzerine düşündüğümde yanlış tarafta durduğumuz fark ettim. Öfke, dur duraksız bir öfkeyi ele alan bir hikaye değil. Yeryüzünün bütün hikayelerine tanık olan zamanın binde birlik hissesine denk gelinen an. Kurgu baskıcı bir babanın hışmından başka bir şehre taşınan genç bir öğrenci üzerinden ilerler. İlk sayfalarda gencin çoktan ölmüş olduğunu hikayenin onun gözleri önünden geçen yaşam şeridinden bir kesit olduğunu öğreniyoruz. Tatlı bir anı olarak, annem de ben uyuduktan sonra okumuş ve belleğime ölümsüz bir şekilde kazınan jest ve mimikleriyle kısa bir değerlendirme sundu bana. :) yukarıda bahsettiğim gibi gencin buhran krizlerini değil de toplumun öfke kıskacının boyutlarını, bu yenilmez araçla ne işler başardığını anlatır. Her şey Marcus'un şapele gitmeyi reddetmesiyle başlar ve seçimlerinin diğerlerini aşan bir çizgide olmasıyla. Kız arkadaşının psikolojik sorunlarından tutun da sürekli oda değiştirmesi, kendi topluluğundan olmayan insanlarla arkadaşlık kurmak istememesi. Size hikayeyi tamamiyle anlatacak değilim üstelik benim anlattıklarıma bakıp "arkadaş bunların hiçbiri yok kitapta sen nerden uydurdun?" diyebilirsiniz. Okulda hikaye inceleme dersi sonrası arkasından 'hocanın aklından gecen yazarın aklına bile gelmemiştir eminim" dediğimiz çok olurdu :) demek istediğim benimki izlenim sadece. Berger'in şu söylemiyle bir nebze açıklık getirebilirim belki: "Bir resmi kendisi kılan, nesneleri nasıl bir arada tuttuğu , ya da tutamadığıdır. Okullar bunun "kompozisyon" dedikleri şeyle ilgili olduğunu söylerler.
Onların verdiği akademik anlamda, kompozisyon ölüm katılığından başka bir şey değildir! Hayır, her şeyi bir arada tutan boşluktur - her farklı örnekte kendine özgü bir tarzda." Ben de kendi boşluğumu işe koşarak bu incelemeyi yazmaya cesaret ediyorum. Konuya dönecek olursak eserin isminin babanın öfkesinden geldiğini düşünenler olmuş. Bu fikir çekici gelmedi. İddia ettigim gibi muhafazakar çıglıgın celallenişinin sır verir gibi kulağınıza fısıldanmasi. Seni gidi toplum duşmani anlat bakalim dediğinizi duyar gibiyim:) Kiracı filmindeki karakteri anımsatıyor Marcus ve dolayısıyla Peter Pan. Her gece masallar ülkesine kaçan bu biçare pek eğlenceli bir hayat sahibi gibi görünse de sabunla yapiştirdigi gölgesi ve lütufkar perilerin tozları olmasa bir hiçtir. İste o zorla tutturulan gölgeler yani sosyal rollerimiz olmasa bizde un ufak edilmiş olmaz miyiz? Gölgemiz bir yasam sunar belki ama ayni zamanda da binlercesini çalar. Gölgeyle mutluyuz distopyalara meydan okuruz ancak sadece karanlıkta. Biri ışıkları açinca yalanlarla dımdızlak kalmayacak miyiz sanki? çok şükür ki körluğümuze kör olduğumuzdan kimsenin aklına gelmez bu, çok şukur. İste golgesine tutunamayan bir Marcus ve onu boynuzlarina takip ilerleyen kızgın bogalar. Masalların tekrar ettiği epik soylem. Basit bir ögrenci isyanı (ilerleyen sayfalarda daha devasa boyutlarda bir gösteri mevcuttur) bu kadar abartılmali mi derseniz evet sabun köpuklerinden kafanız kaldırıp da bir bakın. Doğru yolda ilerleyenler (!), yanlış yolda hayatini mahvedenler, tercihte bulunmayanlar ve su an koltukta homurdanarak bu dandik yaziyiıokuyan herkesi ilgilendiriyor bu. Kirmizi baslikli kizi kim kurtaracak? Hic evinden cikmasa daha mutlu olmaz miydi? Yabancilarla konusmus ustelik. Avcilar dedikodusunu yapmaya baslamisti nicedir. Ne diyosun sen degisik karsi cikalim da dislanalim mi diyorsunuz degil mi? Evet belki dislanmis olacaksiniz superman kostumunuzu kaldirip atacaksiniz ama insanin kendini dışlaması daha rezilce değil mi? İntihardır bu. Cinayete kurban gitmeyi tercih edip kendimizi sayısız kez kurşunladiginiz hayatlarımızda göze alabileceğimiz ne var ki bu kadar değerli olan? İrade yalnızca. Özgürlük falan filan diye atilmayacagim hiç. Bu yanılgıya kapılırsanız Peter' in sevimli arkadaşı Wendy'e dönüşmüş bulacaksınız kendinizi. Sadece boyun damarlarında çın çın öten öfkeyi fark edin yeter. Yeterince şanslıysanız bir gün sıra size gelir. Öfkeyi ödünç almanız gerekebilir. Marcus'un bir de sevmediği bir arkadaşı vardı ne diyordu tıslayarak "hepinizden intikamımı alacağım... hepinizden!" :)
Okuyacaklarıma Ekle
384 syf.
·
7 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Philip Roth'un en politik romanı olarak kabul edilen Amerika'ya Tuzak bence Roth'un en akıcı romanı olmuş. Hikaye çocuk Philip Roth'un gözünden anlatılıyor.
Amerika'ya tuzak gerçek karakterlerin yer aldığı bir 'eğer öyle olsaydı' hikayesi, bir distopya. Romanda yer alan olaylar kurgu fakat karakterlerin bir kısmı gerçek.
Roman 1940 Haziran'ında başlıyor. 7 yaşındaki Philip Roth annesi, babası ve abisi Sandy ile Newark'ta yahudilerin yoğunlukta olduğu bir mahallede yaşamaktadır. II. Dünya savaşı tüm hızıyla devam etmektedir. ABD Başkanı Roosevelt iki dönemdir iktidardadır ve 1940 kasım seçiminde 3. Kez başkan olmasına kesin gözüyle bakılmaktadır. Fakat Cumhuriyetçi Partinin 1940 Haziran'ındaki kongresinde milli kahraman Charles Lindbergh başkan adayı seçilir ve ardından başkanlık seçimini kazanarak ABD'nin 33. Başkanı olur. Tarihte ilk, tek başına kesintisiz transatlantik uçuşu gerçekleştiren Lindberg Amerikalıların çok sevdiği bir kahraman olmasının yanında, Nazi sempatizanı ve Nazi onur madalyası sahibidir. Seçim kampanyasını Amerika'nın savaşa girmemesi üzerine kurgulayan Lindbergh, Roosevelt'i savaş çığırtkanlığı yapmakla ve yahudileri de devam eden savaşın sebebi olmakla suçlamaktadır. Başkan olduktan sonra Nazilerle gizli anlaşma yaparak ABD'yi savaşın dışında tutma politikasını devam ettirir. Fakat yahudilerle ilgili de ayrıştırma ve asimilasyon politikaları gittikçe artmaya başlar. Medyanın, iş dünyasının, hristiyan halkın, hatta bir kısım yahudilerin büyük desteğini alan Lindbergh’in önderliğinde faşist bir sistem kurulur. Nazilerin faaliyetlerine yapılan övgüler ve Beyaz Saray'da ağırlanan Nazi Bakanlar normalleştirilir. Yahudiler için yaşam tam anlamıyla kabusa dönüşür. Almanya ve Japonya'nın durdurulamaz işgalleri dünya haritasını değiştirirken, Lindbergh’in bir verdiği ödünler ve devletin geldiği durum ülkeyi hızla felakete sürükler. Ve 1942 Ekim'i geldiğinde ABD'nin aslında çok büyük bir komploya maruz kaldığı görülür.
Romanda Lindberg'in Cumhuriyetçilerin kurultayına gelip başkan adayı olmasıyla başlayan süreçle kitaptaki kurgu başlıyor ve bundan sonrası tamamiyle 'eğer öyle olsaydı' üzerinden anlatılıyor. Kitapta adı geçen Lindberg, Henry Ford, Walter Winchell, La Guardia gibi isimlerin davranışları sonucu gerçekleşen olaylar kurgu olsa da bu kişilerin davranışları gerçek hayattaki düşünceleri ve söylemleriyle benzerlik göstermektedir. Philip Roth gerçeklerin nerede bitip hayallerin nerede başladığını okuyucunun takip edebileceği şekilde, araştırma yaptığı kaynakları kitap sonuna eklemiş; çok sayıda kaynak kullanarak detaylı bir araştırma yaptığı görülüyor. Lindbergh’in katıldığı seminer ve toplantılarda yaptığı konuşmalar Nazi sempatizanlığını, yahudilere karşı tavrını ve ırkçılığını desteklemektedir. Hatta gerçek hayatta Lindbergh nazi onur nişanını reddetmesi konusunda baskı yapılınca iade etmeyip ABD hava kuvvetlerinden istifa etmeyi tercih etmiştir. Ayrıca işadamı Henry Ford'un Nazi Onur nişanı, yahudilere tepkisi ve sahibi olduğu gazetelerin yaptığı ırkçı propagandalar da kitaptaki kişilikle örtüşmektedir.
Bana göre Philip Roth kurmaca bir genel senaryo içine gerçek kişiler ve bunların olası davranışlarını eklemiş.
Yaklaşık 20 yıldır Türkçe'de eserleri yayınlanan bir yazarın böylesi bir başyapıtının bu kadar geç yayınlanması şaşırtıcı. Teşekkürler Monokl Yayınları.
Okuyacaklarıma Ekle
109 syf.
·
Puan vermedi
Kitap bir röportaj şeklinde. Aslında değil de. Şöyle ki kitabın başından itibaren kendisine sorulan bir soruya cevap veren bir adam varmışçasına akıyor hikaye ve zaten kitabın sonunda da anlatıcının gerçekten biriyle konuştuğunu görmüş oluyorsunuz. Tabii soruyu soranın kim olduğunu ve ne sorduğunu bilmediğinizden kendinizi rahatlıkla onun yerine koyabiliyor ve anlatıcı karşınıza oturmuş da direkt size anlatıyormuş gibi bir hava yakalıyorsunuz. Elbette her kitap okuyucuyu karşısına alır özünde ama çok azı bunu bu kadar açıkça yapar.
70 yaşındaki bir profesörün cinselliğe, kadınlara, hayata, yaşlılığa bakışını ve tanıştığı kadınlar arasında en unutulmaz olanının hikayesini dinliyorsunuz kendi ağzından. Kitapta bölüm ayrımı olmasa da ben üç bölüme ayırdım kitabı kendimce. İlki, bu unutulmaz kızla tanıştığı bölüm ki kitabın en zevkli yeri buraları. Erotik, heyecanlı, kışkırtıcı ve merak uyandırıcı. Sonrasında biraz daha geçmişe gidiyoruz ve dönemin cinsel devrimine bu devrim sırasında anlatıcının aldığı konuma dolaylı yoldan tanık oluyoruz. Üçüncü bölümde ise günümüze geliyor ve o unutulmaz kızla şu anki durumlarını dinliyoruz anlatıcıdan.
Anlatıcının kızla arasındaki ilişkiyi yorumlayışı, farkındalığı çok hoş gerçekten. Bir arkadaşımın şiddetli tavsiyesi üzerine okudum kitabı ve kendi mevcut ilişkime dair sahip olduğun kaygıların ve çıkarımların çok benzerlerine anlatıcının da sahip olduğunu gördüm ki zaten bu yüzden tavsiye edilmişti bu kitap bana.
Tabii bu kitapta 62 yaşında bir adamla (yanlışım yoksa 24'tü) 24 yaşında bir kadının ilişkisi söz konusu, bizdeki durum biraz daha basit.Yine de anlatıcının özellikle ölüm ve yaşlılık üzerine yaptığı yorumlar ile sonrasında da bir sürü kadınla ilişki yaşamış olmasına rağmen 24 yaşındaki bu kadının üzerindeki muazzam etkisinin sebeplerini çözümleyişi tarafımca hayranlıkla karşılandı.
Penelope Cruz kusursuz göğüsleriyle ekranı salladığı bir film uyarlaması da var Elegy ismiyle. Türkçeye Aşkın Peşinde diye çevirmişler.
Okuyacaklarıma Ekle
400 syf.
·
3 günde
·
9/10 puan
Ne yazmalı ? Ne söylemeli? Bir kitap kaç duygu barındırır içinde ve kaç duyguyu fırlatıp atar?
Mickey Sabbath. Metresinin ölümüyle, zincire vurduğu-gizinde sakladığı -örümcek ağlarına mahkum ettiği ne varsa ortaya çıkarıyor.
.
Bir karakter çözülüyor. Erimekten farklı bir şey bu. Nasıl demeli.. Pürüzlerini zımparalayarak ufalmak. Kızamıyorsunuz, ağzına gelen onca kirli şey gözünüzün önünde evet. Söz konusu siz olsanız mideniz bile kaldırmayabilir bunları. Ama Philip Roth size ufak bir oyun oynuyor. Okuduğum en rahatsız edici, huzur bozan karakterlerden olan Sabbath’ı anlamaya çalışıyor ve ötesini görüyorum. Tüm kırılganlığıyla, şeffaflığıyla. Annesinden, ağabeyinden, eşinden ve kaybettiğine yandıklarından geriye kalanlarla..
.
Ve Drenka.. Harika bir karakter işlenişi.. Kışkırtıcı.. Yokluğuyla bile dolduruyordu Sabbath’ı.
.
Zorlu bir okuma. Su götürmez. Pek çokları sevmez bu da bir gerçek ..Ancak kafanızdaki tilkilerin kuyrukları birbirine değmiyorsa, ‘gerçek’ bir karakterle yüzleşmekten çekinmiyorsanız bu eseri kaçırmayın!
.
Hazmı zor ama her sayfadan haz duyulası. Bir insanın arzuları, korkuları , hayal kırıklıkları gibi avuçlarını kanatabilen duyguların bu denli çıplak anlatılmasından belki de. Sistemi eleştirmiyor sistemi ayakta tutan sütunları yıkıyor.
.
Velhasıl Roth ile tanışmam sessiz sedasız olmadı. Sabbath’ı siz de okusanız anlarsınız. Ahlak normlarını bir kenara bırakın çünkü karşılaşacağınız şey bambaşka bir şey sunuyor size: Karanlık, depresif ve göz kamaştırıcı.
Altını çizdiklerim de oldu benim aklımı çizikler atan cümleler de.. Yazarın diğer eserleri mi ? Onlar şimdiden alınacaklar listemin en başında yerini almış durumda.
.
Kıvanç Güney ise bu eserin ruhuna işleyen, enfes bir çeviri koyuyor ortaya.
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.58