Sümeyye
@Smyy_slhn
Okul Öncesi Öğretmeni
386 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Mesele, çocuklarına vereceğin herhangi bir ders değil, örnek bir yaşamdı...
Bu kitabı tüm babalara okutmak isterdim. Değil ki fiziksel şiddetin, hakaretin olması hiddetli bir bakışın, beden dilinin, duruşun bir çocuğun ruhunda nasıl da tamir edilemez derin yaralar açtığını görmelerini isterdim.
Beni gerçek anlamda bir kez bile dövmediğin de doğrudur. Ancak bağırman, yüzünün kızarması, pantolon askılarını telaşla çözüp sandalye arkalığında hazırda bekletmen benim açımdan neredeyse daha berbattı. (Syf.20)
Kitabı okurken kendi çocukluğumu hatırlamaya çalışırken buldum kendimi. Okudukça hüzne kapılmamak elde değil...
Doğan Cüceloğlu şu sözü tam olarak bu kitap için geçerli sanırım. "Bir insanın anavatanı çocukluğudur. Çocukluğunu doya doya yaşayamamış bir insanın mutlu olması çok zordur."
Bu cümleler bana hep anne babalığın kutsallığını önemini hatırlatır. Bu kitabı okurken de Kafka'nın o dönemde yaşadıklarını ülkemiz de yaşananlarla kıyaslamamak elde değil. Evet derin acılar, çileli yaşantılar böyle muazzam eserler ortaya çıkarmasına vesile olabiliyor. İçimden keşke böyle yaşantılar olmazsa hiçbir çocuk böyle kötü muamelelere maruz kalmasa diyorum. Benim gözümde çocuklar çok masum dünyaya karşı çok savunmasız adeta ustası tarafından şekil almayı bekleyen elmas kadar değerli...
Umarım bir gün ülkemizde dahil tüm dünya da çocukların değerlerinin olduğu içindeki cevheri ortaya çıkaracak bir cennete dönüşür.
Evlenmek, bir aile kurmak, doğmak isteyen bütün çocukları kabullenmek, bu güvenilmez dünyada onları var etmek ve hatta biraz da yol göstermek benim inancıma göre bir insanın ulaşabileceği en yüksek noktadır. (Syf.45)
youtube.com/shorts/iJIIfGIE...
"Bu azametli âlemin içinde biz, bütün bu gürültülerimiz, boğuşmalarımızla ne kadar silik kalıyorduk.."
"Kaldı ki bugün harbin hikâyesi, artık insanın hikâyesi olmaktan da çıkmıştır. Şimdi tekniğin, teknolojinin kudreti, aktif bir faktör olarak, adına insan denilen garip yaratığın kaderini, harpte de barışta da, dilediği gibi yoğurur. Şimdi insanlar değil, insanların hayata davet ettiği, sonra da bir türlü nizam altına alamadığı kör kuvvetler, yani teknik harp eder. Biz onun, hem efendisi hem esiriyiz.
Fakat bizim gençliğimizde harp, biraz daha insanların harbiydi. Harpte insan denilen mahlûk, biraz hâkim, biraz daha yaşayan bir varlıktı. Eski harbin, hem kendimizi, hem kendi insanımızı tanıyabilmek için, bize bıraktığı bazı vakitler, imkânlar da vardı. "
Suyu Arayan Adam / 
Şevket Süreyya Aydemir
Okur Takip Önerileri
"Bir ben vardır bende benden içerü." Yunus Emre
Siz aradığınız saadeti bulmak için eşyayı kendisinin zaruri bir yarımı halinde tanımak kâfi imiş. Hâlbuki ben, varlıkları ve insanları kendime en müthiş yabancılar gibi tanımak için bütün aşkımı harcadım, kalbimi bu uğurda kullandım da şimdi onların hasretiyle benliğime binbir işkence yapıyorum. Hâlbuki ben de saadeti duyabilirdim, çünkü bu şeyler herkesle olduğu gibi benimle de paylaşılmıştı. Yaşayışımın her hâileli safhasında, hayatın her korkunç ânında âteşîn bir tecrübenin benliğime şunu öğrettiğini söyleyebilirim:
Herkes gibi yaşamak lâzımmış. (Syf:97)
Nurettin Topçu / 
Var Olmak
"Felsefesi olmayan milletin mektebi olmaz..."
Sanırım kitabı bu cümle çok güzel özetliyor. Eğitime İslam ahlakı ile yaklaşmış Topçu. İyi insan yapmak her şeyden önce ruh, kalp işidir. Bunun başarılmasını İslami terbiye ve ahlaka bağlamaktadır. Zaman içinde eğitim ve daha birçok sahada nasıl yozlaştığımızı, kültürel anlamda yıkılışımızı bu bağlamda yaşadığımız bunalımları aktarmış kitabında. Kitabın temeli ahlâk, iyi insan, karakter meseleleri üzerinde duruyor. Nefis, ahlâk, kalp terbiyesi birçok şeyden önde gelmektedir. İlkokul, lise, üniversitesi eğitiminin nasıl şekil alması gerektigini, eksik yanlarını muhteşem bir şekilde okuyucuya aktarmaktadır. Tanzimattan bu yana eğitim sistemimizin çok vahim durumda olmasının temel nedenlerini, durumun düzeltilmesi için neler yapılabileceğini engin düşünceleri ve birikimiyle aktarmaktadır.
Kitapta yer alan şu cümle Topçu'nun gençliğe verdiği önemi gözler önüne sermektedir;
"Yarınki hayatı yaşamaya değer yapan çocuklarımızdır. Onlara ne emek verdik ki, gençliğimizden ne bekleyelim?"
Her eğitimcinin değil, "Elhamdülillah Müslümanım" diyen her bir ferdin, Türk'ün okuması gerektiğini düşünüyorum. Dilin ağır olmasına rağmen ortaya atılan fikirlerin toplumumuzun aynası olması nedeniyle insanları içine çekmektedir.
Nurettin Topçu
“Namuslu olmak ne zor şeymiş meğer! Bir gün Almanların pabucunu yalayan, ertesi gün İngilizlere takla atan, daha ertesi gün de Amerika’ya kavuk sallayan soysuzlar gibi olmak istemedik. Yalnız ve yalnız bir tek milletin önünde secdeye vardık. O da kendi cefakeş milletimizdir.”
“Yoksa şu veya bu yabancı devletin, kendi parlamento ve gazetelerinde bile şiddetle tenkit edilen yanlış siyasetini bazı başyazarlarımız gibi dalkavukça övmediğimiz için mi kökümüz dışarıda?”
“Yalancının en büyük azabı, sözlerine kimsenin inanmaması değil, kendisinin kimseye inanmaması imiş.
"Ne kadar doğru. Kendi menfaatlerinden başka bir şey düşünmeyen, dünyada, bütün varlıklarını, kendi hasis emellerini doyurabilmeye harcayan zavallılar, bu dünyada, -sadece rahat gönülle yaşayabilmek için de olsa,- bazı insanların rahatlarından, saadetlerinden, hatta selametlerinden fedakârlık etmeyenlerin başka insanların hayrına çalışabileceğine akıl erdiremiyorlar.”
Sabahattin Ali
Osmanlı tarihinde bir seferde yaşanan en büyük toprak kaybı Haziran 1916'da Şerif Hüseyin'in liderliğini yaptığı Arap İsyanı ile gerçekleşmiştir. İsyan İngilizlerle işbirliği yapan Şerif Hüseyin, dört oğlu ve merkez karargâhları Şam' da bulunan Arap milliyetçileri tarafından örgütlenmiş ve Orta Arabistan'daki Suudlar dahil Yarımada'nın hemen her vahasında yakılan çoban ateşlerinin birleşiminden oluşmuştur. Nitekim isyanın önemli etkisiyle de Arap Yarımadası Osmanlı Devleti'nden kopmaya başlamıştır.
Bu dramatik olay sadece Yarımada'yı Türk idaresinden ayırmamış, beraberinde bir dizi felaketi ve sonu belirsiz savrulmayı da getirmiştir.
Ancak hem isyanın hem de Birinci Dünya Savaşı'nın üzerinden yüz yıl geçmesine rağmen gerek asilerin elebaşı Şerif Hüseyin ile isyanın gelişimi ve gerçekleşme süreciyle ilgili, gerekse isyanın kapsamı hakkında tartışmalar halen devam etmektedir...
İsmail Köse
youtu.be/c57BxrDlN5U
Henüz Vakit Varken Gülüm
Kimine göre romantik komünist" kimine göre "mavi gözlü dev" Nâzım Hikmet.
Okuduğum ilk Nâzım Hikmet kitabı. Ne bilgim ne de havsalam onu değerlendirmeye yeter.
Ancak okuduğum onca şiir kitaplarına rağmen kendimden bir şeyler bulamadım. :(
Ya da bir türlü kendimi veremedim.
Kitapta beğendiğim şiirler şunlar oldu;
~Kerem Gibi (sayfa 22)
~24 Eylül 1945 (sayfa 49)
~Yaşamaya Dair (sayfa 62)
~Ben Beni Bir Daha Ele Geçirsem (sayfa 65)
Pek anlamasam da Nazım'ı Türk televizyon tarihinin belki de gelmiş geçmiş en faydalı olan şu dizideki şiiriyle hatırlayacağım..
youtu.be/Y232Aom7GWo
Kim bilir yaş ilerledikçe belki daha iyi anlarım seni mavi gözlü dev :)
Nazım Hikmet Ran
Henüz Vakit Varken Gülüm
