"Benim gerçekten sevdiğim insanlar azdır,beğendiklerim işe büsbütün az. Dünyayı görüp tanıdıkça hoşnutsuzluğum artıyor. İnsanların iç yüzünün nasıl hiç göründüğü gibi çıkmadığını ; iyi ya da akıllı görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını her gün daha açıkça anlıyorum. "
"Herkes ne diyecek?
Bu âna kadar herkesten ne gördüm ki...
Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere bu herkes dedikleri şey beni üzmekten , hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı ? "
Yoksul olup da haline şükreden insanın
Kendi de zengindir, gönlü de,
Oysa zenginliği sınırsız olduğu halde,
Her an yoksul düşme korkusuyla yaşayanın
Bir kış kadar yoksul hayatı vardır.
"Her zaman seni üzecek birileri olacaktır. Tek yapmamız gereken; sevginin bize vadettiklerine güvenmeyi sürdürmek, ama kime ikinci defa güveneceğimizi de iyi seçmek.”
...
Hayat bazen nasıl da unutturuyor bize ölümü. Ama iyi ki de unutturuyor. Ölümü en çok hayata bir amaçla bağlananlar unutur. Zaten biz hayata bir anlam katamazsak yaşamak pek de anlamlı değil ki ...
...
İnsan ruhu ne kadar karmaşık. Herkes kendine göre ne kadar haklı. Kendimizi bu kadar iyi anlarken karşı tarafı neden hep böyle pas geçiyoruz acaba?
...
...
Utanmak? Ne garip bir duygu utanmak ama ne kadar insanca. Sanırım insandan başka hiçbir canlı utanmayı bilmiyor. Insanlarında hepsi değil, yalnızca bir kısmı, yani utanacak kadar insan kalanlar başarabiliyor bunu.
...
Ve birden , hiçbirimize saatin bir hayli ilerlediğini çağrıştırmayan fakat yalnız ölümü ve yalnız onun ölümünü çağrıştıran, cümlesini söylüyor : "Vakit daraldı çocuklar."
"Vücutlarımız,birbirimize en kolay vereceğimiz şeydir;asıl mesele, hayatımızı verebilmektir.Baştan aşağı bir aşkın olabilmek, bir aynanın içine iki kişi girip,oradan tek bir ruh olarak çıkmaktır. "
"Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu bizim gururumuzun, salaklığımızın uydurması... İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu... İçimizde şeytan yok...İçimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var..."
....
Sen de eğer yediği tokatlar yüzünden, tokadı atana değil de tüm dünyaya küsenlerden olursan, gün gelir sana kötülük yapanlar kadar zalim olursun!
...
Şimdi açsam pencereyi de beklesem...
Sen gelsen...Olmaz ya hani geliversen...
Hiçbir şey sormasan...
Hiçbir şey söylemesen...
Sussam...
Sussan...
Sussak...
❤
...Kelimeler insanın canını en tehlikeli silahlardan daha çok yakardı.Bunu telafi etmek için yüzlerce söz gerekse de , kelimelerin açtığı yarayı yalnızca eylemler kapatırdı...
“Tüm bu belirsizliklerin ortasında emin olduğum bir şey vardı, o buradaydı ve artık yıldızlarla doluydu üstümüzü kaplayan bu gökyüzü… Her ne olursa olsun, her nasıl olursa olsun.”