Hacı Murat bir an sustu. Sert bir ifade alan yüzü kıpkırmızıydı, gözleri kanlanmıştı.
"Ben de korktum ve kaçtım."
"Öyle mi?" dedi Loris Melikov. "Oysa ben seni korku bilmez sanırdım."
"Sonraları gerçekten unuttum korkuyu... O gün bu gün bu ayıbım aklımdan çıkmaz, her hatırlayışta korkudan bir kat daha sıyrılırım."
Sayfa 74 - Can Sanat Yayınları 4. Basım, Şubat 2016, Çeviri: Nihal Yalaza Taluy