Kreutzer Sonat
Lev Tolstoy
Yorumlar ve İncelemeler
Yani yazar Tolstoy olunca insan şunu demekten kendini alamıyor. Yazar olmak için değil de yazar olamadan duramayacağı için yazmış eline kalemi bu sebeple almış tek kişi varsa bence de o Tolstoy' dur.
Bu kitap kıskançlık duygusunun, bir takım ön yargıların, toplum içinde yerleşmiş mantıksız gelenek, görenek, inançların bir aileyi nasıl yikabilecegini, insanları nasıl felakete sürükleyebilecegini anlatıyor ve bunlar üzerinde düşündürüyor. Gerçekten diğer romanları gibi sürükleyici bir kitaptı.. Yine şaşırtmadı beni 
Lev Tolstoy :)
Küçük kankam Alex* geceleri yüksek sesle müzik dinlediğinden anne ve babasına uykuyu haram ediyor ve Ludwig Van'ın dokuzuncusunu dinlerken kendini; cıyaklayan morukların kafalarını, harika kocaman çizmeleriyle ezerken dikizliyordu hayallerinde.(* 
Otomatik Portakal #24810163)
Şeyhim
Kitap 
Kırmızı Pazartesi kitabında olduğu gibi başta bize ortada bir cinayet olduğunu söyler. Biz tüm kitap boyunca katilin ağzından aşama aşama cinayet işlenene kadar neler olduğunu, katilin bu suçu ne tür bir ruh haliyle işlediğini dinleriz bir tren yolculuğu süresince.
Öncelikle kitabın çok fazla etkisinde
Ebru Ince 
Ebru Ince · 16 Mar 2017
KREUTZER SONATI
Ahhh sevgili Nikolayeviç .... :) karşında ki melek olsa yinede seninle anlaşamazdı...:)
Bir tren kompartmaninda Tolstoyun gözlerinin içine baka baka yüzümde bir gülümseme ile bu sözü söylemek istiyorum :)
Bütün o ihtişamlı sert duruşunun altında öyle bir insan var ki tebessüm etmeden yüzüne bakmak mümkün değil :)
Tolstoy yaşadığı buhranı bir akrep gibi kendini sokarcasına hissettiği "kıskançlık "duygusunu ..gerçek hayatta da yaşadığı müzikle olan kavgasını o kadar güzel anlatmış ki kitap bir sonat olmuş, kah duyguları notalar gibi hiddettli ..kah pişmanlığı bir keman namesi kadar lezzetli . .kitabı 18 mayıs 2015 de okudum ..daha sonra bir kez daha okumalıyım diyerek rafa kaldırdım. ...
Çünkü doğru anda okumam gerektiğini hissetmiştim ..nitekim öyle de oldu :) yeniden elime aldığımda ilk kez okurcasına tükettim, elimden birakamadim ,bitirene kadar uyumadim dün gece :)
Kitapta gercek insani buldum..kendim gibi elini kolunu sallayarak duygularını anlatmaya çalışan ,kızan ,köpüren, üzüntüsü gözlerinden akan .Etiyle kemigiyle ,sevapları, gunahlariyla yaşayan bir adam
.KREUTZER SONATINI. .
en nadide kitaplarımın yanına koydum
Biliyorum ki kütüphanenin rafında ,gözüme her ilistiginde "gulumseyecegim"bu aksi ihtiyar adama :)
Kim söylemişti hatırlamıyorum şu an ama
Tolstoy için şöyle bir tespit okumuştum .
"yazar olmak için değilde,yazar olmadan duramayacağı için eline kalemi almış bir tek kişi varsa ..o da Tolstoydur.."
Yüzünüzden gülümseme hiç eksik olmasın iyi okumalar...