Bu kitabı okumak istiyorsanız hemen sıcak bir çay ve battaniye alın ve bu kitabı öyle okuyun. Battaniye diyorum çünkü okurken öyle çok isteyeceksiniz ki birisine sarılmayı, birisinin verdiği güvenle ' Bak ben buradayım' hisleri ile okumayı.
O kadar güzel anlatmış ki birbirinden bağımsız bu on öyküyü, okurken boğazımda kocaman bir yumru hissettim, yutkunamadım kimi zaman. Sanki bir tepede oturdum da, insanlara baktıkça hikayelerini okudum gibi. Size de olmaz mı bazen bir evin önünden geçerken ya da rastgele biri takılınca gözünüze 'acaba ne yaşıyor, ne derdi var, mutlu mu? ' diye düşünmek. Bana çok olur mesela. Çok merak ederim evlerin ve insanların hikayelerini. Bu kitap öyle işte. Sanki bunu duymuş da beni insanların evine , hayatına sokmuş gibi. Dedim ya yutkunamadım kimi zaman. Bu yüzden eksik etmeyin ya battaniyenizi ya da sarılacak insanınızı. Çünkü dert anlatacak birini bulmak en büyük dertlerden biri bazen, bunu da anlatıyor kitap size. Keyifli okumalar
Cengiz Aytmatov yazıyorsa bu elbette mümkün. Matematik Bilimi’nin yapamadığını sihirli bir dokunuşla ‘’Edebiyat’’ yapar. Edebiyat, tam da bu noktada
