Svetlana Aleksiyeviç (2015 Nobel Konusmasi)
Nigâr Hacızade
Belaruslu gazeteci-yazar Svetlana Aleksiyeviç, savaşı, şahidin anlatma yükümlülüğünü, edebiyatını, ömrü boyunca yanı başında olan sesleri anlatıyor.
Kaybedilmiş Bir Savaş Üzerine: Svetlana Aleksiyeviç’in Nobel Edebiyat Ödülü
Nobel Edebiyat Ödülü’nün bu yılki sahibi Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç, 7 Aralık’ta ödül
Şairin rüyası
“Yüz bir yıldan beri kemiklerim yabancı ellerde, düşman ülkede yatıyor. Artık özgürleşen İthaka'sına geri dönmesinin vakti gelmedi mi?”
Jonas HallgrimssonKitabı okudu
Al Sana Bahar
Hüsnü Mahalli'nin bu kitabı 2012'de yayımlanan 
Ortadoğu'da Kanlı Bahar ve 2014'te yayımlanan 
Diren Suriye adlı kitaplarının karışımından oluşmaktadır. Başından geçenlerle birlikte bizlere 'bahar' diye yutturulmaya çalışılan 'kara kışı', tüm çirkin yüzüyle anlatmaya çalışıyor.
Kimse bizi görmüyor diyerek başımızı önümüze eğmeyi bırakmamızın, etrafımıza bakıp dünyayı izlememizin vakti gelmedi mi? Kimse bizi görmüyorsa bile aynaya bakarak görebilirdik kendimizi, yapamadık. Çok kez dibe battık, biliyorum. Çok kez yenildik, yanıldık, yıldık ve yıldırıldık, biliyorum. Tırmanmaya çalıştıkça düşürüldük o dağın üzerinden yere,
Başka Bir Evrende #öyküetkinliği
1 yeni bildirim
“O”’ndan gelmişti mesaj.
Fotoğrafı gör e tıkladım ve daha önce yaptığı gibi resim atmıştı.Ama bu sefer kendi yaptığı tatlıyı atmıştı.Altına da hiçbir şey yazılmamıştı sadece anlık foto.
Hazır pasta kekininin üstüne sürülmüş kakaolu puding.
Başka bir zaman olsaydı “Ooo pastaya geeelll müthişşş(!) olmuş Babam böyle pasta
"Bir gün bir arkadaşım aracılığıyla o zamanın MİT Müsteşarı Fuat Doğu ile bir röportaj ayarlamıştım. Onun evine gidip beraber röportaj için ayrı ayrı sandalyelere oturduk. Ben ses kasetini masaya koydum ve Fuat Doğu'nun sandalyelere oturduk. Ben ses kasetini masaya koydum ve Fuat Doğu'nun anlattıklarını bir bir zihnime geçirmeye başladım. En
Sayfa 212 - Lopus YayıneviKitabı okudu
HÜZÜN KOKULU AŞK
Hayatım boyunca çeşitli korkular yaşadım içimde. Hem de en acımasız olanlarını… Yine de kimseye söylemedim. Hiç kimseyle paylaşmadım, yaşadıklarımı. Daha çocukken o küçücük yüreğime korkunun her türlüsü yerleşti. O zamandan beri bu duyguyla iç içe yaşadım.
Bu yüzden de korkuyu içinde saklayan kişileri ben gözlerinden tanırım.
Onu
Hiç emanetinize hıyanet edene hüznü zan besler misiniz?
Peki size defalarca yanlış yapmış bir insanı affedebilir misiniz?
Ya sizi yok sayana nimet verir misiniz?
Muhtemelen bir çoğu bize çok yabancı duygular, bunlar ancak ismi el-Gafur olana, el-Tevvab ve el-Rezzak olana yakışır. Tek bir göz yaşınla, yalvarman yakarmanla seni tekrar huzuruna kabul eden Allah'a yakışır. O zaman neyi bekliyoruz? Emanetine sahip çıkıp verdiği bedeni sigaradan, haramlardan korumak için neyi bekliyoruz? Fıtratımızı korumak için Allah'a kul olmak için namaz kılmamızı engelleyen ne? Allah'ı inkarı bırakıp da huzurunda secde etme vakti gelmedi mi? Beynimize giden damarlardan biri tıkansa ya ölüyüz ya deli, bu dünyada verdiklerine şükretmezsek ahirette nasıl huzuruna çıkarız? Rabbim hepimize hidayet versin, biz kendimize kalsak çoktan zalimlerden olmuştuk.
"Sevmek Lazım
Gecenin bir vakti..
Sarhoş bir yıldız..
Dolanıp dolanıp duruyor..
Başımın üstünde..
Sanki bir yerden tanıyorum, daha öncesinden..
Hiç de yabancı gelmedi bana..
Bu aynı bakış, aynı gülüş...
Yar olmaz biliyorum...
Aynı hissiyat..
Belki de aynı yerden vuracak,
O zalim el..
Aynı şekilde..
Kaçmak mı gerekirdi, yol henüz yakınken?
Kaçsa mıydım acaba!
Kimden, nereye, kime?
Yok.. Yok!
Sevmek lazım, kırıp dökmeden, kaçmadan,
İncitmeden...
Sevmek her şeye rağmen, sevmek!"
