"Mademki insanlar birbirine acı veriyordu, o zaman en güzel şey hayata meydan okumak ve mutlak bir yalnızlığı seçmekti."
Sayfa 78Kitabı okudu
İnsanı yaşatan ve ayakta tutan umutların, bir gün insanı öldüren umutlara dönüşmesi ne acı.
Yaşamak acı çekmektır, yaşamı sürdürmek, çekilen bu acıda bır anlam bulmaktadır. Eğer yaşamda bır amaç varsa, acıda ve ölümde de bır amaç olmalıdır
Sayfa 9 - Ön sözKitabı okuyor
"İstemek, temeli bakımından acı çekmektir ve yaşamak, istemekten başka bir şey olmadığına göre, hayatın tümü, özü bakımından acıdan başka bir şey değildir."
Sayfa 70 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Aynaya baktığımda yüzüm şaşırtıcı derecede canlı ve parlak görünüyordu. Yabancı birine aitti sanki. Yüzüm üzüntü, acı gibi duygularımla hiçbir ilgisi yokmuş gibi kendi başına özgürce yaşıyordu.
Sayfa 33Kitabı okudu
"Acının ödülü büyümedir diyorsunuz yani..."
"Hayır, sadece büyüme değil. Güçtür aynı zamanda. Ağacın büyüyebilmesi için fırtınalı havalara ihtiyacı vardır. Yaratıcılık ve keşifler acı çekmenin sonunda gelir."
Bir insan olduğunuzu ve kusursuz olamayacağınızı kabullenin. Hatalarınız, karanlık bir yönünüz ve benliğinizin bir gölgesi vardır. Bazen kötü, aptalca ve acı veren şeyler yaparsınız.
Sayfa 86Kitabı okuyor
Zamanla içimi kemiren acı yumuşadı ve öfkemin eski günahlarımı fazlasıyla cezalandırdığını gördüm.
Zamanla, acı çeke çeke, hayatın bir savaş olduğuna ve kendisinin bu savaşta yenildiğine inanmaya başlamıştı.
Bilemezlerdi benim geleceğimi. Onlar bir çocuk istediler ama ben geldim! Dünyaya en az değeri veren insan. Onlar normal bir çocuk istediler, eğitim görüp, meslek sahibi olacak, gururlanacakları. Ama ben geldim. Bilemezlerdi bir canavarı büyüttüklerini. Onların suçu değil. Ve benim onlara acı çektirmem vicdanen yasal değil. İşte bu yüzden sadece onları düşündüm. Başka kimseyi değil. Ölmelerini arzuladım. Benim dönüştüğüm adamı görüp üzülmemeleri için. Ailemin evindeki yatak uyuyabildiğim nadir yerlerden biriydi. Ama ben kan kustum oraya. Bilemezlerdi...
Annem bilemezdi dünyanın sonunu doğurduğunu...
Günlerin bulutlu ve kısa olduğu yerde, ölmekten acı duymayan bir soy doğar
*****
"İnsanın hayatı, yenileceğinden hiç şüphe etmeksizin, var olmaya çalışmak için harcanmış bir çabadır"
Schopenhauer
*****
Sayfa 75 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Acı çekmiş ve kızgın olmalı insan; aksi takdirde gerçekten ustaca, kavrayıcı ve X ışınına benzeyen sözleri bulamazsın."
Sayfa 188Kitabı okuyor
" Ne felâket ! Ne felâket ! Bu bir tek zavallının acı akıbeti iliklerime kadar işlerken ve beni azap içinde kıvrandırırken , şu alçağın kılı bile kıpırdamıyor!.. Sırıtarak, bu ne ilktir ne son olacaktır diyor..."
Dünyayı biz yaratmadık, dünya gönlümüze göre değilse sorumluluk bizim değil. Dünya, her nasılsa ona katlanmaktan, acı ve tatlı yanlarıyla onu içimize sindirmekten başka elimizden gelen bir şey yok.
"Yaşamını ve şimdi mutluluğunu da oluşturan bütün bu şeylerin tadına daha derinden varmak için gözleri kapalı yatmaya devam etti. İçinde hala acıyan bir yer vardı, ama iyi şeyler vaat eden bir acıydı bu, tamamen kapanmadan önce kabuk tutarken yanan yaralar gibi sıcak,ama yumuşak bir acı."
Sayfa 70Kitabı okudu
