Hileyle elde ettiğin, elde mi kalır!
“Kendini boşuna harcamış olur insan,
Dilediğine erer de Sevinç duymazsa.
Yaktığın hayat kendininki olsun daha iyi,
Yıkmakla kazandığın şey kuşkulu bir mutluluksa…”
Karma ve Meditasyon
Kişi Biliş-İçeren Meditasyon aşamasına erdiğinde geçmiş Karma'larına ne olur? Eğer ki nihai Kurtuluş”ta ise o zaman bir seferde tüm eski Karma'ları silmiş mi demektir? Eğer silmediyse o zaman mükemmel Kurtuluş'a nasıl erer? Buna cevap Karma'nın türlerini bilmekte yatar ki Karma 3 çeşittir: 1) Prarabdha Karma, yani hâlihazırda
Ol ummanda yüz bin gevher bir zerreden oldu kemter
Ol cana zevâl mi erer zevâl canı hayvandadır
Sayfa 337
"Tiens! Çok romantik bir hikaye bu. İlk karşılaşma Paris treninde. İkinci burada. Yolculuklar aşıkların kavuşmalarıyla sona erer. Böyle derler değil mi?"
Sayfa 73 - Hercule Poirot
BİR ŞEYLER EKSİK
Ya sevgiye, ya da arzuya ,nesne olmak istiyoruz.
...arzuladığımıza ulaşmak, arzulandığımızda da ulaşılmak istemiyoruz.
''Sevmeyi becerecek kadar kendi benliğimizden feragat etmeyi bilmiyor, arzulamayı becerecek kadar da bilinmeyene ve tehlikeli olana yelken açmaya cesaret edemiyoruz.''
BİR ŞEYLER EKSİK
," Lacan aşk hakkında konuşurken "Aşk sahip olmadığınız (sizde olmayan) bir şeyi, onu sizden istemeyen birine vermektir/vermeye çalışmaktır, Acınası bir durum gibi görünüyor, değil mi? Ortada verilecek bir şey yok, ama zaten onu isteyen de yok. Ancak "aşk" gene de var. Çünkü o öteki her kimse, onun
Kalp hiçbir şeyle rahata ermez, ancak zikir ile rahat ve huzura erer. Zikri kaybettik mi, ne oluruz? Kalbimizin ızdıraptan, kederden, hüzünden kurtulmasını ancak zikir sağlar. Bu başka şeyle olmaz.
"Yaşanır mı hiç günah işlemeden, söyle;
Bana kötü deyip kötülük edeceksen,
Yüce Tanrı, ne farkın kalır benden, söyle."
Başka bir rubaisine ise söyle seslenir:
"Ey gönül bu muammayı çözmeye eremezsin. Bilgeler ne diyor, o nükteye eremezsin.
Yap burada kendine bir cennet kadeh ile meydan Öte yandaki cennete ya erer, ya eremezsin."
Sayfa 48Kitabı okudu
Ölmek için henüz erken.
Yoksa o gün gelip çattı mı? Yoksa kabuslarının hakikate dönüşeceği zaman, şimdi mi, bu an mı? Ama tuhaf, içinde bir sevinç beliriyor. Evet, apaçık hissediyor karnından yükselen sevinci. Neden olmasın? Belki de en hayırlısı bu. Böylece sona erer yıllarca süren bu işkence... Böylece günahlarının kefaretini ödemiş olur. Hiç beklemediği anda aniden bütün ruhunu ele geçiren bu teslimiyet hoşuna gidiyor. Katilinin yaklaştığını, silahının horozunu kaldırdığını, tetiğe dokun duğ u nu, büyük bir patlamayla öne doğru savrulduğunu ya şar gibi oluyor, hatta ağzındaki kanın tadını bile duy u yor.
Zola'nı eserinde bana en yakın gelen tip Bongrandjunt'tur.
Bak söylediği ne doğru: "Cahiller, sanatçı sanatını kabul ettirip ün kazandıktan sonra rahata erer mi sanıyorsun? Tam tersine, kusursuz olmayan bir eser veremez artık. Kazandığı ün onu daha da titiz çalışmaya zorlar, çünkü satış olanakları gittikçe azalmaktadır. En ufak bir zaaf belirtisinde onu kıskananlar bir köpek sürüsü gibi üstüne saldırıp bu ünü ve değişken, kalleş halkın bir an için ona beslediği inancı yıkmaya çalışırlar."
Carlyle'in sözleri daha da acıdır:
"Brezilya'da bulunan ateşböceklerini bilirsiniz, bunlar o kadar parlarmış ki kadınlar geceleri iğnelerle saç tuvaletlerine takarlarmış onları. Ün de güzel bir şey ama iğne ateşböceklerine ne ise, ün de sanatçıya odur.
"Ün kazanmak, parlamak isterken ne istediğinizi iyice biliyor musunuz?"
Seyit Onbaşı
Çelik püskürtüyor deniz
Ve Mecidiye Tabyası’nı altüst eden ateş,
Mermi yağıyor âdeta,
Cesur Mehmetçiğimin üzerine.
Ve bir emir
Takım subayı Fehmi Bey’den:
Sığınağa gir, asker hemen!
