Jacques Derrida, her bir ölümün bir dünyanın sonu olduğunu ve her defasında eşsiz bir dünyanın, bir daha asla yeniden ortaya çıkamayacak ya da diriltilemeyecek bir dünyanın sonu olduğunu gözlemlemiştir. Her ölüm bir dünyanın kaybı, ebediyen kaybı, telafi edilmez kaybıdır. Diyebiliriz ki, ölüm eşsizlik fikrinin deneysel ve epistemolojik(Bilginin esas ve sınırlarından bahseden bilim dalı.) temelidir.