Bir varmış bir yokmuş. Masallar diyarinda Fatma adinda bir hakim varmış. Hakperest, rotası adalet, davası hakkaniyetmiş. Yine gunlerden birgun gorulecek bir dava icin mahkemenin yolunu tutmuş. İçinde bir burukluk. Nedeni de mahkemeye geldiginde anlasilmis. Bir kebelek getirmisler minicik elleri zincirli, Fakat ruhu özgür. Tek sucu varmış. O da sevmek, cok sevmek. Senin sevmeye hakkın yok deyip getirmisler mahkemeye. Fatma hakim sormus; Hakkında söylenenleri duydun. Söyle bakalim Bu iddialara karşı ne diyorsun!
Kebelek başlamış anlatmaya
"Yürek vurgunuyum, katil değilim.
Gönül çalarım lakin hırsız değilim.
Dik başlıyım belki asi değilim.
Bırakın kebeleğimi bırakın.
Ruhuma can katan meleğimi bırakın."
Fatma hakim cok duygulanmış, Kebelekte gördüğü masumiyetin izi yüzünden okunuyormus ve sormuş; "Baska söyleyeceğin birsey var mı?" Evet demis Kebelek ve devam etmis; "1 günlük ömrümde sevginin kıymetini bilirmisiniz siz. Ben hakimim masum bey" Fatma hakim vermiş kararını; "Mahkemenin bana verdiği... Bırakın bu meleği, Sevgisinin peşinden gitsin. Yoksa 1 gunluk ömrü ziyandadir." Fatma hakim hayatinin kararini vermisti. İcindeki burukluk yerini huzura bırakmış, kendisini kebelek gibi hafif hissediyormuş artık. O da anlamış sevgiyle gecen 1 günün kıymetini. Darısı sevemeyenlerin başına...
(C_i)