Var mısınız?
İnsanlık tarihi boyunca insanoğlunun anlam arayışı sürmüş ve halen de sürüyor. Bu anlam arayışında birçok filozof, düşünür, gönül insanı “kendini bilme, tanıma ve keşfetme”nin önemine dikkatleri çekmek için çağları aşan sözler söylemiş. 
Platon (Eflatun), “Kendini bilmek ruhunu bilmektir” derken, 
Aristoteles, “Kendini bilmek tüm bilgeliğin başlangıcıdır” sözünü
"Vicdan kelimesi sevgili Juliette, yasak olduğunu bilerek ya da bilmeyerek bir şey yaptığımızda içimizden yükselen sestir ve aslında bunun altında basit bir tanım yatmaktadır, vicdan eğitim ve yetişme ile aşılanır.
Rahat yetiştirilmeyen bir çocuk kurallara uymaz ve başaramadığı için vicdan azabı duyar, eğitiminden başka ona zarar veren hiçbir şey olmadığını düşünür ve bu gerçektir.
Ve böylece vicdan belli etmeden ahlak sistemi ilkeleri doğrultusunda gelişerek ruhumuzu sarıyor. Yani küçük Juliette demek istediğim, senin içini saran şu gerçekleri bilme arzusu diğerleri tarafından kötü yönlendirilebilir.
Oysa ki senin bilgiye, aşka ve şehvete olan susuzluğunu en iyi şekilde içindeki tutkuları ve özünü bastırmadan yine kendin açığa çıkarabilirsin.
Bunu yapabilmen için ruhunu özgür bırakman, diğerlerinin düşüncelerini ciddiye almaman gerekiyor.
(..)
Duygusallık, acıma, vicdan bunların hepsi bize sadece dinin ve toplumsal kuralların dayattığı, mecbur bıraktığı şeylerdir. Buna bir de gururlu olmak veya gururlu yaşamakta diyenler var."
Evren makro sistemdir, insan ise, mikro sistemdir. Bu öyle bir mikro ki, içerisinde tüm makro özellikleri barındırıyor.
Tüm bunlarla birlikte insan hata yapabilir, tökezleyebilir, sıkıntılar ve bunalımlar yaşayabilir. Zaten yaşam bir kendine gelme, özünü bilme ve içine yolculuk sürecidir. Yaşam kendini adam etme sürecidir. Zaten yaşamı anlamlı kılan da budur.
Sayfa 235 - Hayat YayınlarıKitabı okudu
Kimse hakikati tek başına mülk edinemez. Dünyayı türlü türlü bilme biçimleri vardır. Ne var ki çok savunmacıyız ve işimize gelmeyeni görmekten ve duymaktan kaçınıyoruz.
Sayfa 254Kitabı okudu
Değerli 1K Okurları!
Yaklaşık 1 ay önce bir etkinlik düzenlemiştik;
İslam Düşüncesi Üzerine Kitap İncelemelerİ.
Bu bağlamda İnceleme yapan arkadaşların iletilerini ayrı zaman dilimlerinde paylaştım.
Şu an hepsini bir araya getirdim ve sizlerle paylaşmak istiyorum tekrardan:)))
Öncelikle;
İnceleme zahmetinde bulunup da değerli vakitlerini
ÖNSÖZ
Hicaz, Nihâvend, Kürdîlihicâzkâr...
Çoğumuzun duyduğu ama ne olduğunu pek anlayamadığı, bilemediği makâm isimleri bunlar...
Birçoğumuz için anlaşılmaz kelimeler... Sanki klasik müziğimizin şifreleri...
Oysa makamlar müziğimizin eşsiz renkleridir...
Makamlar her yerdedir. Şarkılarımız gibi türkülerimizin çoğu da makâmlıdır. Meselâ hepimizin bildiği ve dinlerken de, söylerken de duygulandığı Yemen türküsü Hüseynî makâmındadır. "Ben melâmet hırkasını" diye başlayan türkü de Uşşak makâmındadır.
Makamları bazı pop şarkılarında da duymak mümkün... Meselâ Özdemir Erdoğan'ın o güzel İkinci Bahar şarkısının makamı Hicaz'dır.
Bu kitapta makamların hem anlamlarını hem de duygu dünyalarını sizlere açıyoruz. Müziği "eğlence" değil, bir "kendini ve özünü bilme" aracı olarak gördüğümüz İçin makamları da anlamlarıyla sizlere tanıtmak istedik. Hem zihninize hem de zevkinize hitap ederek...
Sayfa 7 - KETEBE YAYINLARI ☪ 1.BASKI - Ekim 2019Kitabı okudu
Yeni çağ metafiziğinde varolanın Varlığı, isteme olarak, böylece de kendini isteme olarak belirlenmişse, bu kendini isteme, kendinde zaten kendi-kendini- bilme ise, demek ki varolan, hypokeimenon, subiectum, kendi- kendini-bilme tarzında özünü sürmektedir.
.
Sayfa 42 - ASAKitabı okudu
sonsuzluğun sonsuz saklanmışlığı, ama yine de insan ruhu..
Bu âlemde ne yaparsan yap, dünyaya ait olan sana yetmiyor artık..
..kavrayan ruh varolana ne kadar derinlemesine nüfuz ederse etsin, isterse varolanı ilk elementlerine kadar parçalasın, isterse edilgin konumda yalnızca hedef olanı etkin olup hareket edenden ayırsın, ikisinin de varlığını her yerde algılasın, birini su ve toprak olarak, ötekini de ateş ve hava olarak kavrasın, varolanı istediği kadar çok sayıda parçalarına ayırsın, araştırmacı bir tutumla atomlar kargaşasının sırrını, hatta daha da ileri giderek, insanın, uzuvlarına ayrılmış canlının en derindeki özünü ortaya çıkarsın, isterse insan olma durumunun her parçasının adım adım farkına varsın, insanın eylemlerinin hem Tanrı—benzerliğini hem de kendi kendini aldatma halini çözümlesin, insandan olanı en derinde yatan, en son çıplaklığı ile gözler önüne sersin, etini iskeletinden soysun, kemiklerinden iliğini emsin, isterse düşüncelerini toz haline getirsin, öyle ki, geriye ayıklanmış, ilahi bir güç tarafından toz haline getirilmiş, anlaşılabilmesi imkânsız egodan başka bir şey kalmasın; bilmeyi başaran zihin, bütün bunları istediği kadar başarmış olsun, adım adım araştırarak bütün bunları koruyabilsin, dahası tasvir edebilsin, henüz bir adım bile atılmış olmaz, bilme eylemi hep bu dünyaya ait kalır, yeryüzüne yargılı kalır, ölümün bilgisi olamadan hayatın bilgisi olarak kalır:..
Sayfa 370 - İthakiKitabı okudu
Kant, Aydınlanma’yı “insanın kendi kendine dayattığı vesayetten kurtulması” olarak tanımladı. “Vesayet, insanın kendi anlayışını, bir başkasının yönlendirmesi olmadan kullanamamasıdır.” İnsanlık tarihini şekillendiren baskı ve cehaletin çoğuna, insanın kendi toyluğu neden olmuştur. Kant, Aydınlanma’nın özünü, kendi başına rahatça, “düşünme cüreti/cesareti” olarak nitelendirir: “Sapere aude! (Kendi aklını kullanmaya cüret/cesaret et!) Aydınlanma’nın sloganı budur.”
Romalı şair Horatius’un “Bilmeye cüret et.” sözü, bilme ve anlama eyleminin bir cüret ve cesaret işi olduğunu hatırlatır bize. Kant’ın “Aydınlanma Nedir?” makalesinin merkezine koyarak meşhur ettiği “bilme cesareti”, mağaradan çıkmanın ve aydınlığa doğru adım atmanın olmazsa olmaz şartıdır.
