Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

sezen

Pişmanlık tek başına işe yaramaz, af pişmanlıkla satın alınamaz, hiçbir şeyle satın alınamaz.
Reklam
Artık biliyorum ki bize asıl acı veren, yaşadığımız an değil, anılarmış.
"Bizleri tanımayan ve değerimizi anlamayanlar arasında yaşamaya kalkışmamalıyız. O durumda sadece küçük düşebiliriz. Başkaları da bizi kendini beğenmiş gülünç kişiler sayar."
Sayfa 388Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Her şey her zaman olduğu gibi insanın kendisiyle ilgiliydi işte, kendisiyle ve hissedip söyledikleriyle.
"İnsan önemli olan her şeye sıçrayışlarla ulaşır."
Sayfa 117Kitabı okudu
Reklam
Çözüm bulmak ne kadar önemli? İnsanın yaşamında büyük değişiklikler yapmak için aldığı kararlar, günlük zorunlu işlerin, ihtiyaçların ne kadar boş olduğunu anlamasına yarıyor ve onlara kafayı takmadan defetme gücü veriyor insana.
Kendimiz için dövüşmemize rağmen her şeyimizi kaybediyoruz. Öyleyse neden hâlâ ölüyoruz?
Sayfa 113Kitabı okudu
Ama zevk alacağın bir şeyi yapmak için önce başkalarının iznini gereksiniyorsan, gerçekten aptalın birisin derim.
Sayfa 103Kitabı okudu
Ne tarafa dönersen dön, çocukluğun sert ve sivri kenarlarına çarpıp, canını acıtıyorsun ve çocukluk seni tamamen parçalanmadan evvel bitmek bilmiyor.
Nasıl ki her çocuğun kendi çocukluğu varsa her insanın da kendi gerçeği olduğunu biliyorum.
Reklam
Beni hala sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey. Artık kimsenin düşeyazarken tutunuverdiği bir şey olmak istemiyorum.
Sayfa 40 - Son Bir ÇayKitabı okudu
Herkes o kadar birbirinin aynısı ki, gelenler gidenleri ya da gidenler gelenleri aratmıyor. Galiba bu yüzden, kalabalığın yalnızlıktan bir farkı yok.
Sayfa 28 - Vasati 40 YaşKitabı okudu
Nedir aşkı öldüren o zaman? Tek bir şey: İhmal. Gözümün önündeyken seni görmemek. Küçük şeylerde seni bulmamak. Senin için yolu açıp, senin için sofrayı kurmamak. Seni tutkudan değil alışkanlıktan istemek, çiçekçi in önünden düşünmeden geçip gitmek. Bulaşıkları yıkamamak, yatağı yapmamak, sabahları seni görmezden gelip geceleri senden faydalanmak. Senin yanağını okşarken bir başkasını arzulamak. İsmini duymadan söylemek, onun ben çağırayım diye var olduğunu düşünmek.
Sayfa 162Kitabı okudu
Genel çıkar, kişisel çıkarların bir araya gelmesinden oluşur, ama bu hiçbir şeyi haklı çıkarmaz.
Sayfa 122Kitabı okudu
Savaşçı ruhu bitmek tükenmek bilmeyen koşuşturmalardan beslenemez olduğunda bu ona göre ''Yaşlanıyorum!'' demekti. ... Bu zamana kadar elinin tersiyle bir kenara ittiği hayatın güzellikleri kayıp bir okyanus gibi melankolik bir şarkı mırıldanarak üzerine üzerine geliyordu.
Sayfa 25 - RiviereKitabı okudu
Ölmenin ya da yaşamanın,bir insanın mutluluğunu ya da üzüntüsünü belirleyen kilit nokta olmadığını anlamaya başladım.
Reklam
Ama kardeşim, sen de pek benzeme sakın Şu ikiyüzlü papazlara Bizi dikenli, sarp cennet yollarında sürerler Kendileriyse, aldırmayıp verdikleri talkına Göbekli, gamsız, kaygısız çapkınlar gibi Zevkin gül bahçelerinde gezerler
Sayfa 21 - OpheliaKitabı okudu
.. fakirliğin bir çocuktan çaldığı ilk şey, çocukluğudur.
İyi günde, kötü günde, demiştik evlendiğimizde. Sorun, aynı günün, biri için iyi, diğeri içinse kötü olabilmesinde elbette.
Teddy
Herkes diğerini sevdiği ölçüde, onu sevme nedenini seviyor, hatta çoğu zaman bu nedeni daha da çok seviyor.
Sayfa 160Kitabı okudu
De Daumier-Smith'in Mavi Dönemi
İnsan gerçekleri tabii ki geç kavrıyor, ama mutlulukla sevinç arasındaki en belirgin fark mutluluğun katı, sevincin ise sıvı olmasıdır.
Sayfa 134Kitabı okudu
Bizi kitaplar olmadan kendi halimize bırakırsanız, kafamız karışır, kayboluruz... Neye katılacağımızı, neye tutunacağımızı, neyi sevip neden nefret edeceğimizi, neye saygı duyup neyi aşağılayacağımızı bilemeyiz.
Sayfa 188Kitabı okudu
Reklam
Acaba insanlar hedeflerine ulaşmaktan ve inşa etmekte oldukları yapıyı bitirmekten korkuyor, bunun için yıkmayı ve karmaşa çıkartmayı (ki bazen bunları çok sevdiği tartışılmaz bir gerçektir) seviyor olabilirler mi?
Benimki, hayır diyemeyen birinin ıstırabıydı.
Sayfa 109Kitabı okudu
Herkes kendisi hakkında kendisi karar verir ve kendini en iyi aldatabilen, herkesten daha neşeli yaşar.
Sayfa 602Kitabı okudu
Öyle bir noktadayım ki ne bugüne değin olduğum kişi ne de olabileceğim yeni kişi olabiliyorum.
'' Şimdi yine kaderin elinde oyuncağız, dümenimiz yok, küreğimiz yok, kıyıya yaklaşıyoruz sanırken açıklara sürükleniyoruz, hem de her zamankinden uzaktayız kıyıdan. ''
Sayfa 372Kitabı okudu
'' Bedenimizi huzursuzluğa terk edince ruhumuzu da ister istemez o huzursuzluğun ritmine bırakıyoruz.''
Sayfa 326Kitabı okudu