Okuruna verdiği rahatsızlıkla iftihar eden bir romancının romanı…
“Bir dramın okuru gırtlağından yakaladığını unutmayınız. Seyirci öfkelenir ama unutmaz. Ona kâbuslar gördürecek, hiç olmazsa hafızasında yer edecek aşırı kitaplar sunmak gerekir.”
Emile Zola
Dünyanın geri kalanı Zola’nın döneminde realizm akımı ile mücadele ederken Zola bir tık öteye giderek ‘Natüralizm’ kavramını
6.Sevim'i de ben yazdım. Kurgusal Spoiler içerir!
Öncelikle bu kitabı beraber okumamızı öneren 
Kitap Arasında Çiçek Kurutangillerden ‘e nazik daveti ve muazzam kitap seçiminden dolayı teşekkür ediyorum. Yakın okur arkadaşlarımın şikâyetçi oldukları listende neden “yerli” yazar çok az isyanını bir nebze bastıran bu kitabı okumamı sağlamış oldu. :) Facebook gruplarında takılırken bana kitap önerin de gideyim
Kemerlerinizi takın bol bol karnabahar yiyerek rüya göreceğiz, hayır hayır rüyalara gireceğiz!
Rüyalar görüyoruz, kabuslar görüyoruz, düşler görüyoruz... Peki bunların anlamı ne?
Rüyalara çok mu fazla anlam yüklüyoruz veya çok mu az önemsiyoruz? Belki rüyalarımız da bir hayattır.
Alper Canıgüz'le tanışmama vesile olan bu kitabı okurken Rüya, Psikoloji (ve karnabahar:) ile ilgili çok sorular geçti zihnimde. Fazlasıyla akıcı olan bu kitabın hızına yetişmekte zorlandığımı itiraf etmeliyim. Ayrıca kitabı okurken yer yer bilgilendiğimi de söylemekte fayda var. Alper Canıgüz'ün okuduğum ilk kitabı oldu ama son kitabı olmayacak muhakkak. Beğendiğim bir kitap oldu.
Ben karnabahar sevmediğim ve yemediğim için yeterince rüyalara dalış yapamadık. Özür dilerim sayın okuyucular midemi seviyorum.
Alıntı;
“Bir insan kendini Napolyon sanıp bundan da mutluluk duyabiliyorsa, onu sözde tedavi edip mutsuz kılmak doğru mu? Sırf çoğunluğun normallik anlayışına ters düşüyor diye birine deli yaftası yapıştırıp onu bir tımarhaneye kilitlemek insanlık dışı değil mi? Neden insanları değiştirmektense insanlara dünyayı değiştirecek gücü vermeyi denemiyorsunuz? Ya deliler haklıysa?
