“ÇOCUKLUK NE GÜZEL BİR BAŞI BOŞLUKTUR”
Der 
Cengiz Aytmatov hakikaten de öyle özellikle 👧🏻90’lar çocukları sokağın toprağını yutmuş çocuklardır. Bu çocukların gizli bir bağı vardır. Diğer şehirlerde ki çocuklarla. Ve Sadece çocukların arasında “Nasıl ya ?” Şöyle anlatayım efendim; Bazı oyunlar vardır, o zaman herkes oynamıştır. O oyunları her şehir de, farklı isimlerle. Misal biz İzmir’de ⚽️MUÇİ
Sanırım ifşa sırası bana geldi. Bu iki insanı buradan herkese ifşa etmem gerek artık. Herkes bilmeli, tanımalı. Bu devirde nasıl olur??? görmeli herkes…
Müsadenizle;
Birkaç gün önce, sevgili Mete Özgür’ ün incelemesini (#26941855) okurken aklıma geldi. Hatıralarımı yokladım, bu güzel iki insanı herkese ifşa etmem
Dikkat!! Fena halde yaşanmışlık içerir :)
4 yıl önce hiç bilmediği bu yerlere gelen ve hiçbir pişmanlığı olmayan bana, beni anlatan bir kitap, Hakkari'de Bir Mevsim. 
zeyneb ile buralardan gitmeden okunacaklar listemizde olsa da, bir kitap buluşmasında okuruz diye niyetimize aldığımız ve Sayın 
Semih Doğan
plajdaki aynadan etkileyici bir kısım
Annen var mı senin?
– Var tabiî.
– Ne iş yapar?
– Çamaşıra gidiyor.
– Sen ne olacaksın büyüyünce?
– Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
-Ben, dedi, boyacı olacağım.
Gözün Üzerimde
Haziran ayı öykü etkinliği. 🍀
#125291396
- Vücudun kendini ölüme hazırladığını düşündü. Hiçbir şey düşünmeme haline. Ölüler de bir şey düşünmezdi sonuçta.
- Bana mı dedin?
-Hayır sadece nasıl başlamalıyım, okuyunca karşıdakinde nasıl etki bırakır diye sesli tekrar yapıyorum.
-Anladım...
-Rahatsız mı oldun
Atatürk’ün Bana Anlattıkları: Mustafa Kemal’in Ağzından VahdettinFalih Rıfkı Atay · Pozitif Yayınları · 2020855 okunma
Bu nasıl bir armağandır....
Cehennemin ortasında bir melek tanıdım. Sözlerindeki güzellik usul usul akıyordu yüreğime...
"Kimsin sen?" dedi.
"Cehennemin ortasına düşmüş, gün be gün eriyen bir 'Kar tanesiğim", dedim.
"Sen kimsin?"diye sordum.
"Sevdiklerim tarafından Cehennem'e sürgün edilmiş bir huriğim", dedi.
Cehennemin ortasında bir melek tanıdım ben. Aheste aheste dökülüyordu gözlerinden yaşlar...
Sordum;
"Bu yaşlar kimin için?"
"Kalbim ağrıyor", dedi.
"Senin kalbin yorgun", dedim. Hüzünlü hüzünlü gülümsedi melek, bana bakıp:
"Kalbim..Benim kalbim yaralı...Sen yaralı kalp nasıl sever, bilir misin?"dedi.
"Ben kalbimin varlığını unuttum, bilmem", dedim.
Solmuş bir çiçek misali büktü boynunu yaralı melek. Sonra:
"Ben kalbimi unutamam ki" dedi.
"Neden?" dedim. Fırtınalar kopuyordu içinde...
"Benim her gün kalbim ağrıyor. Canımı yaka yaka hatırlatıyor bana kendini. Zalim kalbim, yaşamak ve ölmek arasındakı ince çizgide dolanıp duruyor. 'Yapma' diyorum, söz dinlemiyor. Sızım sızım sızlıyor her gün...
Ben, Cehennem'in ortasında kalbi yaralı bir melek tanıdım. Gözlerinden izliyordum ruhunu. Kıraç topraklara benziyordu ruhu, kafesin içindeki kuşu anımsatıyordu Kalbi..
Ve ben o gün anladım. Bir meleğin daha hayallerini öldürüp, dağların başına yıkıp, o tertemiz kalbini yaralamışlardı.
BEN CEHENNEMİN ORTASINDA BİR MELEK TANIDIM.
https://1000kitap.com/_serhildan kaleminden.... 
Kitabsever'e yani bana ithafen...