Arzu Çiğdem Karaman
@Kivirrcuk
Güneş dünya için ne anlama geliyorsa kitap da benim için aynı anlama gelir.
39 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Farklı bir saç ve göz rengiyle nasıl bir üstünlüğü olabiliyordu bazılarının diğerlerine karşı?
Sayfa 100Kitabı okudu
Gerçek aşkın ne olduğunu söyleyeyim sana. Körükörüne bağlanmak, kayıtsız şartsız kendini vermek, yerlerde sürünmek, her şeye, herkese rağmen inanmak , güvenmek karşındaki zalime bütün varlığını bütün kalbini vermektir.
Sayfa 182Kitabı okudu
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbet
Beni affet
Sayfa 431Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Aşk kapını çaldığında sakin ol. Kapıyı aç, içeriye al. Mutluluktan korkmak saçmalamaktır.
Sayfa 187Kitabı okudu
Güzel ülkemde, hangi genç hayatını istediği gibi yaşıyor ki?
Sayfa 20Kitabı okudu
Evlilik hapishane değil, daha yüksek bir şeyin tohumlarının ekildiği bahçe olmalı.
Sayfa 343Kitabı okudu
Yakınlığı belirleyen şey zaman yada imkan değildir; sadece karakterdir.
Sayfa 62Kitabı okudu
“ Şimdiki sevdalar naylondandır. Sevdanın hası bizim zamanımızdaydı, “ diyor
Annemin naylon gömleği var. Çamaşır ipimizi de naylondan. Naylondan Sevda nasıl olur İnci?
Sayfa 80Kitabı okudu
‘Benim suçum yok Derya‘ dedi. ‘ Varsa da bağışla artık. Suzan beni kaldırabileceğimden çok daha sevdi. Ezildim.’
Yaşamak her şeye rağmen bir iz bırakmaktır yeryüzünde.
Sayfa 26Kitabı okudu
“ Gerçekten bize ait olan bir şeyi Adine, hiç kimse elimizden alamaz. gerçekten bize ait olan, er veya geç bizim olur. o yüzden, senin de benim de cinsinden bütün hasisçe kaygılar değersizdir. Yapmamız gereken gereken tek şey yolumuza devam etmektir; bize ait olan birlikte gelir, bizimle beraber yürümeyeninse,”
-Burada durdu ve derin bir nefes aldı- “ bizi durdurmasına izin vermemeliyiz.”
Sayfa 49Kitabı okudu
“Memleketim, memleketim, memleketim,
Ne kasketim kaldı senin ora işi
Ne yollarını taşımış ayakkabım,
Son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
Enfarktında yüreğimin,
Alnımın çizgilerindesin memleketim,
Memleketim,
Memleketim…”
Sayfa 393Kitabı okudu
“ İçi ne kadar doldurulursa doldurulsun, yine hafiftir hayat. Çünkü altı deliktir. Delikse ölümdür! Bütün kazançlar bu delikten kayıp gider.
”
Sayfa 463Kitabı okudu
“Ne bilginler geldi, neler buldular! Mumlar gibi dünyaya ışık saldılar… Hangisi yarıp geçti bu karanlığı? Birer masal söyleyip uykuya daldılar.”
Sayfa 224Kitabı okudu
“ Umut ve korkudan kurtulan bizler,
Kısa teşekkürlerle şükranlarımızı sunarız,
Tanrılara tanrı diye ne varsa.
Ki hiçbir hayat edebiyen yaşamaz,
Ki ölüler konuşmazlar,
Ki en yorgun nehirler bile,
Gün gelir denize kavuşurlar.”
Sayfa 445Kitabı okudu
Çakırcalı öldürüldükten yıllar, yıllar sonra bile, yoldan geçen köylüler mezara yarım saat kala, olanca sesleriyle bağırırlar:
“ Çakırcalı Efe! Çakırcalı Efe! Yol ver geçelim. Yaban değiliz..”
Sayfa 181Kitabı okudu
Lorin onları izlerken yaşlı Samire’nin sesini duydu.
“Ah, kınalı kuzum… Bir cihan kafes işte… Geldin kondun. Kırıldı kanadın, yoruldun. Nefesin bitti, Gözünü yumdun. Hepsi bu!”
Sayfa 322Kitabı okudu
Fırtına herkesin başında eser ama sadece bazılarının çiçekleri dökülür..
Sayfa 201Kitabı okudu
“Yaşar…” dedi Samire.
“Efendim?”
“Ben bu kadar acıyı nereye koyacağım?”
Sayfa 227Kitabı okudu
Ne arkadaşlıklar aceleyle kurulmalıdır ne de kalp bir anda birisine verilmelidir..
Sayfa 59Kitabı okudu
Ondan vazgeçmek kalbini paramparça ediyordu ama yapılacak en doğru şey buydu.
Sayfa 317Kitabı okudu
Şu yalan dünyaya geldim geleli
Tas tas içtim ağuları sağ iken
Kahbe felek vermez benim muradım
Viran oldum mor sümbüllü bağ iken..
Sayfa 158Kitabı okudu
Yol kenarındaki yağmur mazgallarını
Kumbara sanıp harçlığımı atardım
Bu yüzden en çok
Denizden alacaklıyım.”
Sunay Akın
Sayfa 141Kitabı okudu
Yaşam gerçek olmayan ne varsa sende, her gün sana onu gösterir. Gelen hep sensindir. Hep kendini getirir sana, “Kendine gel” diye. Bütün o savunmaların, saklanmaların, kaytarmaların, ters yöne kaçmaları, sözde korumak için kendini dışarıya saldırmaları o nedenle boş olduğunu sana yeniden, yeniden gösterir. Yine yakalanırsın, yine gelir kapına. Çünkü “soru” n hep aynı yerden gelir: Kendinden. Bu nedenle cevapları dışarıda arayarak değil, kendini OKUyarak çözebilir insan. Yaşam senin için aslında hep tek ve aynı soruyu yineler: “ VAR MISIN?”
Sayfa 330Kitabı okudu
Bir gün kadrim bilinirse
İsmim ağza alınırsa
Yerim soran bulunursa
Benim meskenim dağlardır dağlar
Bu dünya bir penceredir / Her gelen baktı geçti.
Sayfa 113Kitabı okudu
Devletin derinlikleri , toprağın derinliklerinden daha karanlıktır.
Kardeşlerim
Avrupa’dakiler Asya’dakiler Amerika’dakiler
Ben hapiste açlık grevinde değil de
Bir kırda yatıyor gibiyim bu mayıs ayında geceleyin.
Ve gözleriniz ışıl ışıl yıldızlar gibi başucumda
Ve elleriniz tek bir el
Anamın eli gibi…
Celil’e “anamın eli gibi” yazan satırı okuyunca gözyaşlarına boğuldu.
Sayfa 410Kitabı okudu
“İstemek ” dedi ölçülü bir sesle , “ ilginç bir sözcüktür. Yoksunluğu anlatır. Bazen o boşluğu başka bir şeyle doldururuz ve ilk baştaki istek bütününüyle kaybolur. Belki de senin sorunun istemek değil , yoksun olmak. Belki de cidden yaşamak istediğin bir hayat var. ”
Sayfa 61Kitabı okudu
