Tanrı gel bana, hiçbir şeyim ben, tozdan daha azım ve her gün, her gece seni bekliyorum, yardım et bana, sadece bir hayatım var ve bu hayat kayıp gidiyor parmaklarımın arasından ve sakince ölüme doğru yol alıyor ve ben hiçbir şey yapamıyorum ve yapabildiğim tek şey her geçen dakikayla tükenişimi izlemek, dünyada yalnızım, beni seven insanlar tanımıyorlar beni, tanıyanlar korkuyorlar benden ve küçük ve zavallıyım, birkaç yıl sonra var olduğumu bilmeyeceğim, yaşamak için çok az şeyim kaldı ve yine de yaşamak için kalan şeylerim dokunulmamış kalacaklar ve kifayetsiz, neden acımıyorsun bana? hiçbir şey olmayan bana, ihtiyacım olanı ver bana.
Sayfa 169
Kafamda her şey, sanki formülleşmişti. Kalıplara, şablonlara uydurulmuştu. Bütün kavramlar klişeleşmişti. Ben dünyayı ancak bunların perdesi arkasında görüyordum. Ne kadar değişmiştim.
Sayfa 304 - Remzi Kitabevi
Sevgili çizgilerim benim, sevgili kırışıklıklarım, sizi ne kadar seviyorum.. Siz bana ne çok şey öğrettiniz. Siz benim mutluluğum, siz benim savaşım, siz benim mutluluğum, siz benim acılarım, siz benim özgürlüğümsünüz.. Siz benim kararlılığım, siz benim gücümsünüz. Sizi oluşturana dek neler yaşadım, neler çektim.. Nasıl savaştım ben.. Ve size böyle anlayışla, mutlulukla bakabilmek için ne çok uğraştım..
Sayfa 232Kitabı okudu
“Seni seviyordum, diye düşünüyordu Antal, seni hiç eleştirmeden, bir daha asla sevemeyecek, sevmek istemeyecek kadar sevdim. Ben sana aittim, ama sen benim değildin; kollarımın arasındayken bile benden uzaktın. Bazı geceler seni sarsarak uyandırıp parolayı zorla ağzından almak, sana kavuşmak için nereye gitmem gerektiğini nihayet söyletmek gelirdi içimden. Senin bir bencilden başka bir şey olmadığını, kendini ancak işini aksatmayacak ölçüde verdiğini anladığımda umutsuzluğumun olanca gücüyle hıçkıra hıçkıra ağladım. Ama sen hıçkırıklarımı duymadın; duymuş olsaydın bile bunun bir düş olduğunu sanırdın.”
Sayfa 236
Roy çocukluğunda anne-babasıyla kurduğu ilişki yüzünden, “geçmişte hep diğer insanların mutluluğunu kendi mutluluğumun önüne koydu[ğunu]” söylüyor. “Kendime saygım yerlerde sürünüyordu, bu sebeple ben de sosyal olarak başkalarını mutlu edersem onlar da beni kabul ederler diye düşündüm. Benim yapmamı istediklerini düşündüğüm şeyleri yaparak onları tatmin etmeye çalıştım.”
“Nasıl yapıyordun bunu?”
“Kendime veya başkalarına dürüst davranmayarak. Hep onların istedikleri yolda giderek veya kırıcı bir şey söylediklerinde bunu onlara açıkça ifade etmeyerek. Varsın öyle olsun, derdim.
Sayfa 164Kitabı okuyor
Kimse giremez yazıp astım kalbimin kapısına.O gül yüzlü oturdu başköşeye.Güldü;ben okuma bilmem dedi.Bilenlerin geri döndüğü nice kapılar vardır ki bilmeyenlerin önünde açılır ardına kadar.
"Düşmek de var, sonra kalkmak da, yorulmak da, kırılmak da, ben artık yokum demek de. Hepsi dahil oyuna. Mızıklanmak yok. Orman sonsuz. Ve hiçbir ağaç daha mükemmel değil diğerinden. Her şeyi kapsayan bir tamam duygusu. Bütün kusursuz. Bazı şeyler tuhaf. Bazı şeyler karın ağrısı. Yolda her şey kabul. Ne kazanmak var, ne kaybetmek. Her şey olduğu kadar. Sen dahil. Ben dahil."
Sayfa 84
Sohbetlerinin sonlarına doğru Ruth annesiyle babasının bu evliliğe karşı olduklarını söyledi yine.
“Ama sen beni seviyorsun, değil mi?”
“Seviyorum!” diye çığlık attı kız.
“Ben de seni seviyorum; onları değil, seni. Onların yapacağı hiçbir şey beni incitemez.” Sesi zaferle çağlıyordu. “Onların düşmanca tutumlarından korkmuyorum, senin aşkına inanıyorum. Hayatta her şey kötüye gidebilir, aşk hariç. Yeter ki bitkin düşen, bocalayıp tökezleyen zayıf iradeli biri olmasın, aşk hiçbir zaman yolunu şaşırmaz.”
Sayfa 314 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
"İnsanları anlamakla ilgili dediğin doğru. Ben annemden niçin gittiğini bildiğim için nefret ediyorum. Biliyorum, çünkü o benim içimde."
Cal'in başı eğik, sesi kırıktı. Li ayağa fırladı.
"Sakın." Dedi sertçe. "Duydun mu? Sakın bir daha görmeyeyim. Elbette içinde taşıyor olabilirsin. Herkes taşır. Ama ötekini de taşıyorsun. Bak! Kaldır başını. Bana bak dedim!"
Cal başını kaldırıp bitkin bir tonda "Ne istiyorsun?" dedi. "Ötekini de taşıyorsun içinde, dinle beni, öyle olmasan taşıyor muyum diye merak bile etmezdin. İşin kolayına kaçma sakın. Kendine atalarını mazeret göstermek çok kolaydır. Sakın ha. Senin böyle bir şey yaptığını görmeyeyim. Şimdi bana dikkatle bak ki unutmayasın. Her ne yaparsan yap sen yapmış olacaksın. Annen değil."
"Buna inanıyor musun Li?"
"Evet. İnanıyorum. Sen de inansan iyi edersin. Yoksa kemiklerini kırarım."
Kitap okuma denilen şey benden koparılıp alınırsa hiçbir hayat deneyimi olmayan ben ağlanacak halde oldurdum galiba. Kitapta yazılanlara işte o kadar güveniyorum. Bir kitap okuduğumda onun için deli olur, ona güvenip empati duyar, onu özümser ve hayatımın bir parçası haline getirir başka kitap okuduğumda ise anında değişiveririm.
“… kötü bir huyum var benim. Artık böyle mi yetiştirildim yoksa Tanrı mı beni böyle yarattı, orasını bilmiyorum. Bildiğim tek şey şu: başkalarının mutsuz olmasına sebep oluyorsam, bilin ki ben onlardan daha az mutsuz değilim.”
Sayfa 46 - Can Yayınları, 13. Basım, Aralık 2002, İstanbul
Hastalığım benim bedenime ait bir şey ama o ben değil. Ben, hastalığımdan ve bedenimden ibaretim ama onlar ben değil. Bunların her ikisi de aşılmalı; fiziki olarak aşılamıyorsa metafiziksel olarak.
Sayfa 85Kitabı okuyor
Denize bakıp durdukça insanları özlerim ben, insanlara bakınca da denizi. Tuhaf şey işte.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Anarşizm, Antik Yunancada "an"(-sız) olumsuzluk eki ve archos "yönetici" sözcüklerinden türetilmiştir, yöneticisiz anla- mına gelir. Toplumsal otoritenin, tahakkümün, gücün ve hiyerar- şinin tüm biçimlerini bertaraf etmeyi savunan çeşitli politik fel- sefeleri ve toplumsal hareketleri tanımlar. Anarşizm, her koşulda her türlü
Sayfa 169 - MetisKitabı okudu
İçimde var olanı ben herkesten iyi bilirim. Başarıya ulaşacağımı biliyorum. Kimse beni tutamaz. Şiirlere, hikâyelere ve makalelere dökerek söylemek istediklerimle yanıyor içim. Senden buna inanmanı istemiyorum. Bana da, yazdıklarıma da inanmanı beklemiyorum. Senden istediğim tek şey beni sevmen ve aşkımıza inanman.
Sayfa 311 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor