Yapay İroni
Bugün de birkaç çocuk öldürdük. Kızmayın bana, sizin menfaatlerinizden alıyoruz gücümüzü. İki gün bağrışıyor, 3 gün yürüyorsunuz sonra biz kaldığımız değil devam ettiğimiz yerden katletmeye devam ediyoruz.
Karşı mı çıkıyorsunuz. Sizi duymuyoruz.
Aslında her şey "alışmakla"" alakalı. İnsanoğlu her şeye alışır. Alışmadığı bir şey görebiliyor musunuz ? Mesela ölümler ilk başladığı hafta bizleri taşlıyordunuz. Tıpkı şeytan taşlar gibi. Sonra biraz daha hedef kitlesi yükseldi-büyüdü. Dünya karşı çıktı "Filistin`de katliyam var" diye.
Üzerinden iki üç ay geçti ve sesler kesildi. Bizi bir mahkemeye sevk ettiler. Dava görülmekte lakin her şey bir formalite. Binlerce insan katlettik ve epeyce bir toprak kazandık. En kötü ihtimalle Almanlarda olduğu gibi belli bir miktarda tazminat öderiz ve her şey yoluna girer.
Tabi her şey bir Filistinle kalacak değil. Bakın Irak` üzerinden yirmi seneden fazla bir süre geçti. Kimse konuşuyor mu ? Ya Afganistan? Peki ya Suriye? Ukranya?
Biz Satranç oyununu masaya koyarız ve dünya üzerinde sadece biz mat ederiz. Sonuçta Vadedilen topraklar diye bir şey var. Biz uydursakta-uydurmasakta bu böyle.
Siz gece rahat uyurken biz yeni bombalarla yeni hayatları yok edeceğiz. Malum dünya nufusu fazla...
Hem medya haber bekliyor, doğru değil mi? Size her şeyi sunuyoruz. Şimdi bize müsade yerlebir edilecek daha çok bina ve hayat var.
İnsanoğlu topraktan yaratıldığı için onun tabiatında toprağın özellikleri vardır. Toprak zaman zaman kurur, sıcaktan kavrulur, suya hasret çeker. Onu ancak Allah Teâlâ'nın lütfedeceği bol yağmurlar canlandırabilir. İşte o zaman yeniden hayat bulan toprak, gönül okşayan binbir güzelliğini ortaya çıkarır. İnsan da böyledir. Onu nefsi ve bitip tükenmeyen hırsı esir alıp da insani özelliklerini kaybettirince, yeniden kendine gelebilmesinin yegâne yolu Allah'a dönmesi ve O'ndan yardım istemesidir. Yoksa dünya malına olan açlığı artarak devam eder. O zaman da topraktan yaratılan bu varlığın gözünü ancak kabir toprağı doyurur.
Chambord Kontu (V. Henri) olayını hatırlıyor musunuz? Bu da bir kral, lejitimist [iktidarın meşruluğunu soya dayandıran monarşi taraftarı]... İspanya'da Don Carlos'un yaptığı gibi, o da aynı dönemde Fransa'da iktidar arayışına girmişti. Hatta birbirlerini aynı aileden, aynı kökten sayabilirler, ama ne kadar farklı! Biri inançlarına
Sayfa 296 - 297, 298, 299,300, 301,302,303Yapı Kredi Yayınları
Bir şeyden kaçacaksanız çocuklar, yılandan, akrepten, aslandan kaçmayın da, nefsinizden kaçın, içinizdeki hırslardan, kinlerden, öfkelerden kaçın.Kişi kendisi için neyin daha zararlı olduğunu iyi bilmelidir. Dünyadaki bunca bunalımların, kavga ve dövüşlerin sebebi dosdoğru olamayan kendi nefislerimizdir. Insanoğlu hasetle, hirsla açgözlülükle bakmayı terk edip sevgiyle bakmayı öğrenmedikçe sancılanmaya devam edecektir...
İnsan, sevginin çiçeğiyle açarsa toprak olup onu başında taşıyacaklar çok bulunur. Gönül gözüyle bakmasını bilirseniz, varlık âleminin gerçek suretlerini görürsünüz. Ve o suretler içinde kine bulaşmış, kötülüğe alışmış, sevgiden uzaklaşmış insandan daha çirkin, daha tehlikeli ve daha kötü olanı yoktur. Gözünüzün gördüğünü gönlünüzün gördüğüne değişirseniz kazanırsınız; yok gönlünüzün gördüğüne gözünüzün gördüğünü tercih ederseniz kayıptasınız.
Sayfa 424Kitabı okudu
Yavaşça Kayboloyuruz
Ailece doğa belgeselleri izliyoruz bugünlerde. Doğaya pek fazla çıkma imkânımız olmayınca en azından çocuklarımız görsün, bilgi sahibi olsun, diyorum. Köy hayatı, bahçeler, şelaleler, küçükbaş hayvanlar, yumurta, süt, yoğurt, peynir, dalından koparılan doğal sebze ve meyveler, sonbaharın rengârenk ağaçları ve yollara serpilen yapraklar, kar, kış,
Çıra Yayınları / Mehmet KazarKitabı okudu
YAVAŞÇA KAYBOLUYORUZ!
Ailece doğa belgeselleri izliyoruz bugünlerde. Doğaya pek fazla çıkma imkânımız olmayınca en azından çocuklarımız görsün, bilgi sahibi olsun, diyorum. Köy hayatı, bahçeler, şelaleler, küçükbaş hayvanlar, yumurta, süt, yoğurt, peynir, dalından koparılan doğal sebze ve meyveler, sonbaharın rengârenk ağaçları ve yollara
Bu imansızların işi çok zor. Her şeye bir izah bulmak için adamlar çabalayıp duracaklar. Garibanların başka yolları yok. Biz diyoruz ki; "Aynı topraktan beslenen, aynı su ile sulanan, aynı havayı alan bu nimetin birisini tatlı, birisini ekşi çıkaran Allah'dır. Bunu söylüyoruz ve rahat ediyoruz.
İmansızlar da yok bunu tabiat yapar diyor. Tabiat dediğin nedir? Bu toprak, bu su, bu hava, bu güneştir diyor. Yahu bunlar bunu yapacak güçte midir? Evet diyor. Ama insanoğlu yapamaz. Peki toprak mı akıllı insan mı? İnsan akıllıdır; Yaratılmışların en akıllısı insandır diyor. Onu kabul, ediyor. Peki ben yapamıyorum da bu kara toprak nasıl yapıyor!?
Sayfa 131Kitabı okuyacak
Gör
Çocukken evimizde toprak saksıların içine dikilmiş, muhteşem güzellikte çiçekler vardı. Onlar sulanır, yapraklan temizlenir, sevilir, toprağı değiştirilirdi. Tam olarak ne zaman oldu bilmiyorum, yeni bir akım başladı. Plastik dönem... Saksıların plastikleri çıktı. Toprak saksıları atıp yerine plastiklerini koyduk. Sonra o çiçekler o saksılara pek
Ancak insanoğlu haiz olmanın tutmak olmadığını ve malik olmanın korumak olmadığını unutur her zaman: Nerede ayaklarının altında bir toprak hissetse, oraya evini kurar ve ağaçların kökleri aracılığıyla vatan toprağına tutunmak ister.
Şu anda dünyanın pek çok bölgesinde insanlar toprak için, kâr için, pazarları ele geçirmek için, dillerin, dinlerin, ırkların ayrılığını bahane ederek birbirlerini boğazlamıyorlar mı? Dikkat edin, aradan tam iki bin yedi yüz yıl geçmiş, insanoğlu toprağın, denizin, gökyüzünün gizini çözmüş ama birbirlerini öldürmekten vazgeçmemiş.
Sayfa 417Kitabı okudu
İnsan, daima biçimlendirmek ister.
Öteden beri etrafını kendine göre şekillendirmek ister. İnsanoğlu zamanın başlangıcından beri doğayı, toprağı, tarımı, şehirleri ve ülkeleri domestike etti.
Doğayla savaş halindedir insan. Çünkü doğa yenilemez. Bir şehri yüz yıllığına terk et, boşalt ve ilgilenme, o şehir doğaya teslim olur. Doğa hükmünü icra eder. Harabeye döner her yer. O yüzden insanoğlu biçimlendirmeye ölesiye muhtaçtır. Etrafındaki dünyayı domestike ettiği gibi, etrafındaki insanları da biçimlendirmek ister. Eğer o etraftakiler onun zihnindeki biçimlendirmeye aykırı iseler, zaman içinde elenirler. İnsanoğlunun sevgisi de çoğu zaman böyledir. Biçimlendirebileceğini sever. Zihnindeki biçime uymayan, önce onun için bir takıntı gibidir. Fethedilmemiş topraktır, domestike edilememiş doğadır. İlgi çekicidir, merak uyandırıcıdır. Bir domestikasyon mücadelesidir. Islah edilip biçime sokulması gereken toprak gibidir. Bilinçaltı böyle çalışır. Neden sonra, kendi dünyasına göre biçimlendirilememiş olan, elemeye tabi tutulur ve elenip atılır. Artık bilinç yeni domestikasyon alanlarına doğru akışa geçer.
Sonra da insanoğlu, aidiyetine dahil edemediğini bir zaman çok sevmiş olduğunu iddia eder. Sevgi böyle bir şey değildir. İnsanın kendini sevmesinden başka bir şey değildir bu.
Henüz nefsinden bir adım öteye gidemedin.
neslihan