Halime Yıldırım
@Uvercink_a
Yalnız geçmişte kesinlik vardır gelecekteki tek kesin şeyse ölümdür.
13 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
"Seni yüreğimde canlandırarak öldürdüm."
Sayfa 145Kitabı okudu
Bu kitabın her kelimesi yazılmalı..
Bazı şeyleri boş inanç diye küçümsemeyin, onlarsız insan kültürü olmazdı.
Sayfa 54Kitabı okudu
"Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım.."
Okur Takip Önerileri
Zaten muhitimden uzak duruşumun, vahşiliğimin bir sebebi de kitaplarda tanıştığım ve benimsediğim insanları muhitimde bulamayışım değil miydi?
"Ağlamak uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son gücün çığlığıdır. Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o gücün de yok olduğu zamanlardır ki, onun yerine geçen etkili sessizlik, en şiddetli acının yarattığı göz yaşlarından daha yakıcıdır."
Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşam üstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
birkaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu..
Bu dünya soğuk.
rüzgâr genelde ters yöne eser.
limon ağaçları kurur.
bahaneler hep hazır.
güzel günler çabuk geçer.
“içimiz hep bir hoşça kal ülkesi…
Bizim sevdamız artık ahirete kalmıştır, böyle bilsin..
Sayfa 108Kitabı okudu
"Sen ancak görenleri seversin, bense körüm."
Sayfa 149Kitabı okudu
HAVAYA ÇİZİLEN DÜNYA
Dudakların habersiz söylediği şarkılar;
Vücudun ağaçlardan önce duyduğu bahar.
Çiziyorum havaya dünyamı bir çiçekle
Ve hayran bakıyorum bu rüya gibi şekle.
Sevgimi unutmak için seyrederim bir tabloyu, bir mermeri,
Ki ne kadar dalsa ruhum yeniden döner geriye:
Okurum düşüne düşüne okuduğun şiirleri,
Senin düşüncen geçerken üzerlerinde bir sıcaklık kalmıştır
diye
Yanıtı gecikmedi:
"Hep kötülerden bahsediyorsun, ben de sana inançlarıyla yeryüzünü yaşanır hale getirmiş binlerce isim sayabilirim. Filozoflar, sanatçılar, politikacılar, bilim adamları, din adamları, gezginler... İnancımız yoksa, düş kuramıyorsak, yaşam büyüsünü yitirmiş demektir."
BİZDEN BAŞKALARINA,ONLARA,ÇOCUKLARA
Büyüyordum,büyüdüğümden enimdim,biliyordum .
Kendimi elimde ekşi bir elma gibi atıp tutuyordum.
Havaya atıp yakalıyordum
Aramızdan geçen zamandı,biliyorum kanatları vardı.
Kimbilir bu gidişin dönüşü olacak mıydı ?
Sayfa 33
Bu ağacı ellerimle sallamak isteseydim gücüm yetmezdi buna.
Oysa gözümüzle göremediğimiz rüzgar ona istediği gibi eziyet ediyor, onu eğip büküyor. Görünmez ellerdir bize en kötü eziyetler çektirenler, bizi eğip bükenler."
Sayfa 36Kitabı okudu
Sınırlar koymaya çalışırken sınırları ihlal ettim.
Herkesin başkasını konuştuğu
bu aynalar pazarında
seni kimselere
söylemeden öleceğim.
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
Öyle bir yaştaydım ve öyle bir mizaçtaydım ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki, yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum. Yalana her şey isyan etmelidir.
Sayfa 51Kitabı okudu
"...Bir çocuğun başı derde girdiğinde babasını arıyamamak ne garip bir şey..."
Bu şehir öyle bir şehirdir ki, küçük bir kız üzülür, üzüldüğü anlaşılmaz. Kuşlar cehennem çığlıklarıyla ötüşür, duyan olmaz. Bir ağaç acıkır, kimse... Hiç kimse umursamaz.
Sayfa 111 - Vakvak ağacıKitabı okudu
"SIYAMLI BİR İKİZİM VAR"
Siyamlı bir ikizim var
(Başkalarının da var ama benimki
Ayak tabanından bağlı
Uzanmış yatıyor yerde
Daha sefil olduğu için benden
Isırmış her yanını öfkeyle.)
Sayfa 209Kitabı okudu
Seni sevmek
felsefedir, kuşkusuz..
inanmışım kaybetmek esrarıdır esrarın
çıldırmış bir vaşak gibi kaybediyorum
ipimden kurtulmuşum kaybediyorum
birleşmiyor ellerimiz haykırıyor trapez
tanklar tank olup geçiyor üstümüzden
helvetius haklı devlet şaşkın piyanist kara
memleket sana rağmen ket vururken yarama
şu çıplak çocuk şu tüyük bürk şairi ben
-ve emir ‘kun’ diyor, doğruluyorum-
bu ülke'den daha bıçkın tamlama bilmiyorum.
ayakkabılarını kapımın önünde görmeyi istiyorum!
çünkü bu,
seni seviyorum içine nal salmak demektir.
ve hareketinin bana durduğunu akla uydurur.
oysa seni sevmem toplumu meşru kılar
ve gitmen beni dile indirger sevgilim.
Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım
Kaç metredir benim yokluğum?
Benden daha çok var sanmıştım.
Benim yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım.
Dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan
Sonunda ben de alıştım.
Ah...dedim sonra,
Ah!
