1920 dönemi en çok okunan eserlerinde biri…
Evlenmeyi düşünmeyen gönlü hovardalıkla geçmiş fakat hayat ona sen misin daldan dala konan seni bi aşık edeyim de mecnuna dön demiş. Ve karşı komşusu kızına içten içe aşık olmuş fakat bir türlü açılamamış ve sonunda kızı en yakın arkadaşına kendi elleriyle teslim etmiş bir adamın hikayesini anlatıyor kitap biz okurlarına…. Sonu hazin, kavuşamayan aşıklar, aşk acısı ile ölen masum canlar, vicdan azabı ve daha bir çok duyguyu barındırıyor. Necdet en yakın arkadaşına bir mektup yazıyor ve mektupta her şeyi anlatıyor. Kitabıda bizlere anlatan Zavallı Necdet’in arkadaşı onun ağzından dinliyoruz hikayeyi… Anlatıcının bu sözü de bize kitabı özetlemiş zaten; “- Öldükten sonra da... Evet, dünyanın elemlerinden ve ıstıraplarından el çektikten sonra da ondan kurtulamamak, ruhlarının sessizce sevişmesine mani olacak huzur bozucu bir engel oluşturuyormuşçasına onu ebedi mezarında bile ta kip etmek, ruhani istirahatini bozmak... Bu ne garip kader, ne düşkün talih.”
Karakterlere sofranıp duruyorsunuz kitabı okurken en azından ben öyle yaptım. içten içe söyledim. Ama şunu söylemeliyim ki… klasik eserlerin verdiği duygu bambaşka mutlaka okunmalı, okuyunca günümüz romanları ile olan farkı gözleriniz önüne bir bir serilecektir.
