“Kurbağalara rastlarım umuduyla küçük su birikintilerine bakıyor, solucan bulmak için tırnaklarıyla toprağı kazıyordu ama bir yandan da biliyordu ki bu kadar kuzeyde ne suda kurbağa olurdu, ne de toprakta solucan.”
Ateş Yakmak
Neşenin, taşkın bir sevincin heyecanını yaşıyordu içinde. Doğanın güçlerine boyun eğdirerek bir şey yapıyor, bir şey başarıyordu. İçindeki hayatın bütün gücüyle bir kahkaha attı ve sıktığı yumruklarıyla meydan okudu buza, soğuğa, dona. Soğuğun efendisiydi o.