"ve şimdi herkesle uygun adım yürüyordum - ancak onlardan ayrılmış olarak. deminki olaydan dolayı hâlâ titriyordum, üzerinden henüz eski demir bir trenin takırdatarak geçtiği bir köprü gibi hissettim kendimi. ama sadece içine toz kaçmış bir göz, irinli bir parmak, çürük bir diş kendilerini hissederler, bireyselliklerinin farkındadırlar; sağlıklı bir göz, parmak, diş hissedilmez - onlar yok gibidirler. birey bilinçliliğinin sadece bir hastalık olduğu açık değil mi?"