Sitenin, iyi yazarlar etiketinin en tepesinde Said Nursi var. Keşke böyle kitaplar bulup öyle heveslerle yeniden okusam hayıflanmasıyla tekrar göz attığım
Duygusal Eğitim ve Hacivat-Karagöz gibi, harika oluşturulmuş iki aykırı tipiyle
Bilirbilmezler -tahsil yücel çevirisine rağmen- gibi kitapların 300 okunması yok. Burnumuzun boktan çıkması olanaksız gibi. Bireyin tekil olarak kendini iyileştirme çabasının, benzerlerini bulup onlarda teselli bulmaya çalışmasının; bir türlü uyanmayan, aptallığı azalacağına, bambaşka şekillerde olsa da, durmadan artan bir toplumda hiçbir manası yok! Toplumun boğar bireyi. Belki vasatlık negatif bir anlam yüklü artık. Fakat bir toplumun seviyesini, çoğunluğu oluşturan vasatlarının seviyesiyle ölçmek kabildir.
Okumayı istediğim ve beni mutlu edeceğine inandığım onlarca kitap var. Sayıları gittikçe kabarıyor. Hangi kitabı seçsem?..
Kafamın içinde, köy evlerinde cirit atan tehlikeyi gördüğünde rotasını şaşan bir fare telaşı var. Ömrüm vefa etmeyecek okumak istediklerimi tüketmeye… Ve bu çok üzücü. Sırtım ve kafam doluyken kıyamadığımdan okumaya başlamadığım kitap listesi: